Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Αγρύπνια, Νίκος Γραμματικός, 2005



 Ο Νίκος Γραμματικός, ίσως ο σημαντικότερος απ' τους νέους (ελάχιστοι είναι) Έλληνες σκηνοθέτες ("Απόντες", "Βασιλιάς", "Κλειστή Στροφή") και ένας απ' τους πιο σημαντικούς γενικά στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, υπογράφει εδώ, εν έτει 2005 αυτή τη δυνατή δραματική ταινία.

 Η υπόθεση:
Δύο αδέλφια έχουν να μιλήσουν μεταξύ τους κοντά 10 χρόνια. Ο μεγάλος ο Ανδρέας είναι διεφθαρμένος αστυνομικός. Ο μικρότερος ο Νίκος παράτησε τις σπουδές του στην Ιατρική και έγινε παπάς. Μοναδικό σημείο επαφής ανάμεσά τους στη διάρκεια αυτών των ετών η γυναίκα του Ανδρέα η Δήμητρα που εξακολουθούσε να βλέπει αραιά και που τον Νίκο ο οποίος υπήρξε κρυφά ερωτευμένος μαζί της. Η Δήμητρα είναι και ο λόγος που ξανασυναντιούνται. Ένας καυγάς με τον Ανδρέα θα τη στείλει σοβαρά τραυματισμένη από σφαίρα σε κρίσιμη κατάσταση στο Νοσοκομείο. Ο Ανδρέας μη θέλοντας να συλληφθεί για το φόνο της γυναίκας του καταφεύγει στον αδελφό του. Του ζητάει επιτακτικά να αναλάβει τη φροντίδα της μάνας τους και των τριών παιδιών του. Ο Νίκος αρνείται. Θα περάσουν μαζί μια ολόκληρη ατέλειωτη νύχτα αγωνίας. Το χάραμα θα τους βρει μπροστά σ’ ένα αύριο εξίσου σκληρό και για τους δύο...

 

 Γυρισμένο σε high-definition, αυτό το ρεαλιστικό "road-movie" όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος ο σκηνοθέτης εξελίσσεται σε ένα βράδυ. Άρα λοιπόν μόνο νυχτερινά πλάνα, απ' τους δρόμους της Αθήνας και του Πειραιά τα οποία όμως είναι τόσο "έντονα" και όμορφα.
 Δύο αδέλφια λοιπόν θα "αναγκαστούν" απ' τη ζωή να ξαναβρεθούν ύστερα από 10 χρόνια. Με αυτά που τους χωρίζουν (τα 10 χρόνια αλλά και ένα μεγάλο χάσμα απόψεων και πιστεύω) να είναι πολύ περισσότερα από όσα τους ενώνουν (ουσιαστικά τίποτα πέραν του ιδίου αίματος) τα δύο αδέλφια θα ψάξουν να βρουν έναν τρόπο επικοινωνίας. Έναν τρόπο να πλησιάσει ο ένας τον άλλον, να ξανασμίξουν. Και όλα αυτά έχοντας μπροστά τους λίγες μόλις ώρες μέχρι το ξημέρωμα. Φυσικά δεν μπορεί και δεν θέλει να κοιμηθεί κανείς. Η ένταση είναι μεγάλη και η "αγρύπνια" των αδελφών αλλά και των θεατών, περιλαμβάνει άγχη, εντάσεις, αγωνία, επίπονες καταστάσεις.

 Ο Νίκος Γραμματικός, ως ανθρωπιστής είναι κοντά στους ήρωες του. Τους αγαπάει, τους "αγκαλιάζει", όμως του είναι πολύ δύσκολο να τους "χαριστεί" έτσι απλά.. Θα οδηγηθούν στη λύτρωση, αφού όμως πρώτα περάσουν μία αγωνιώδη νύχτα, γεμάτη σκληρές, επώδυνες καταστάσεις.

 Τα αδέλφια υποδύονται ο Βαγγέλης Μουρίκης (Ανδρέας), ο διεφθαρμένος αστυνομικός και μεγάλος αδερφός και μας χαρίζει ακόμη μία εκπληκτική ερμηνεία, και ο Μιχάλης Τσουρουνάκης (Νίκος), ο παππάς και μικρός αδερφός.
 Ο Ανδρέας όταν είχε πεθάνει ο πατέρας τους είχε αναλάβει να μεγαλώσει τον μικρό του αδερφό και να συντηρεί την μητέρα τους. Έτσι τώρα ζητάει από το Νίκο να φροντίσει τη γυναίκα του μαζί με τα τρία παιδιά του, αφού ο ίδιος σκοπεύει να το σκάσει στο εξωτερικό με τη βοήθεια ενός κυκλώματος για να κρυφτεί.
Το road movie ξεκινάει και κρυμμένα μυστικά βγάινουν στο φως, αλήθειες, ψέμματα και συγκρούσεις ξεδιπλώνονται καθόλη τη διάρκεια της νύχτας.
 Ο Ανδρέας έχει την εντύπωση ότι νοιάζεται για όλους και πως φροντίζει για το καλό όλων των προσώπων που αγαπάει. Και ίσως να το δείχνουν αυτό και οι προθέσεις του. Οι πράξεις του όμως δυστυχώς για τον ίδιο και -κυρίως- για τους αποδέκτες αυτών υποδηλώνουν ακριβώς τα αντίθετα πράγματα... Ότι δεν νοιάζεται για κανέναν παρά μόνο για τον εαυτό του...
  Απ' την άλλη, ο Νίκος ζήλευε και εξακολουθεί να ζηλεύει τον Ανδρέα και με τα δίκαιά του είναι επιφυλακτικός απέναντι στον μεγάλο του αδερφό και κάθε άλλο παρά ευκολόπιστος στα ωραία λόγια που εκστομίζει ο Ανδρέας.

 Οι ώρες περνάνε και το ξημέρωμα είναι τόσο κοντά αλλά την ίδια στιγμή η λύτρωση μοιάζει να βρίσκεται πολύ μακρυά... Είναι εύκολο να ξεφύγουν απ' το παρελθόν; Πόσο οδυνηρό είναι να ξαγρυπνίσουν ένα μόνο βράδυ για να πάρουν αποφάσεις που δεν πήραν τόσα χρόνια;

 "Σκοτεινό" λοιπόν -λόγω των βραδυνών πλάνων- δράμα με εξαιρετική ερμηνεία απ' τον Μουρίκη, καλή σκηνοθεσία απ' τον Γραμματικό -όχι κάτι περισσότερο-, έξοχο ρεαλισμό, πολύ ωραίες εικόνες και μία όμορφη σεκάνς στο φινάλε στο λιμάνι. Απ' τις καλύτερες ελληνικές ταινίες των τελευταίων χρόνων.

Η ταινία έχει βραβευτεί με:

Βραβείο Κοινού, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας "Νύχτες Πρεμιέρας", Κρατικό Βραβείο 2ης Καλύτερης Ταινίας 46ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Κρατικό Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου (Β. Μουρίκης), 46ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

  Βαθμολογία: 5,5/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου