Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Dark Habits (Εntre tinieblas), Pedro Almodovar, 1983



 Ως «Αμαρτωλές Καλόγριες» είναι γνωστή στην Ελλάδα αυτή η ταινία ("Εntre tinieblas" ο αυθεντικός τίτλος) του Pedro Almodovar και του 1983.

 Η υπόθεση της ταινίας:
 Η ασεβής και σαρκαστική κωμωδία του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη Πέδρο Αλμοδόβαρ επικεντρώνεται στη Γιολάντα, τραγουδίστρια σε νυχτερινό κλαμπ και ναρκομανή. Όταν ο φίλος της πεθαίνει απρόοπτα από υπερβολική δόση, αποφασίζει ότι θα ήταν καλύτερα να κρυφτεί από το να αντιμετωπίσει τους αστυνομικούς που την καταδιώκουν για να την ανακρίνουν. Καταλήγει σε ένα μοναστήρι που ειδικεύεται στο να σώζει γυναίκες από το δρόμο. Όμως αυτό δεν είναι ένα συνηθισμένο σύνολο από καλόγριες… 
 Στις ‘φευγάτες’’ αδερφές περιλαμβάνονται μια ηρωινομανής ηγουμένη που είναι ερωτευμένη με τη Γιολάντα, μια συγγραφέας διηγημάτων ελαφρού πορνό και μία που εκτρέφει τίγρεις στην πίσω αυλή. Όταν οι μοναχές αντιμετωπίζουν την πιθανότητα να κλείσει η μονή, αποφασίζουν να οργανώσουν ένα τρικούβερτο πάρτι με πρωταγωνίστρια τη Γιολάντα, ώστε να πείσουν τον ευεργέτη τους να μην τις εγκαταλείψει.

  Με τον κυριολεκτικά παραπλανητικό τίτλο «Αμαρτωλές Καλόγριες», που θυμίζει περισσότερο ταινία πορνό αποδίδεται στα ελληνικά το εν λόγω σατυρικό φιλμ του Αλμοδόβαρ.

  Η Γιολάντα λοιπόν, για να περάσουμε στο στόρι αυτής της ξέφρενης κωμωδίας, καταζητείται απ' την αστυνομία μετά το θάνατο του εραστή της. Βρίσκει καταφύγιο σ' ένα παράξενο τάγμα καλογριών, που δέχεται κάθε είδους αμαρτωλή ψυχή. Το απαρτίζουν: η Αδελφή Καταραμένη, που ανατρέφει μια τίγρη, η Αδελφή Αρουραίος, που γράφει κρυφά πορνογραφήματα, η Αδελφή Oχιά, που ράβει φανταχτερά εκκλησιαστικά ενδύματα και είναι ερωτευμένη με τον εφημέριο του μοναστηριού, η Αδελφή Κοπριά, που έχει μανία με τη μαγειρική και βλέπει οράματα με ή χωρίς τη βοήθεια παραισθησιογόνων, και, τέλος, η ηγουμένη, που είναι εθισμένη στην ηρωίνη. Το μοναστήρι βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης από τότε που η προστάτιδά του σταμάτησε να το επιχορηγεί...

 Από το σενάριο καταλαβαίνει κανείς τη διάθεση που έχει ο Αλμοδόβαρ να σπάσει πλάκα. Γιατί αυτό ακριβώς κάνει εδώ ο Ισπανός σκηνοθέτης!
 Τοποθετώντας στο στόχαστρο της σάτιρας τη θρησκεία, μία από τις αγαπημένες του θεματικές ενότητες, που τον απασχολεί σχεδόν σε κάθε ταινία του, οπλίζει με κάθε απίθανη και παράλογη «αμαρτωλή» σκέψη και εκτελεί ανελέητα τις καλόγριες και τις γυναικείες μονές, αδιαφορώντας για τα αναμενόμενα(;) αρνητικά και/ή εχθρικά σχόλια που θα εισπράξει από τους «πιστούς». Ακόμη ερευνά (με σατυρικό ύφος πάντα) την καταπιεσμένη γυναικεία σεξουαλικότητα, ακόμη ένα θέμα που τον αφορά και με το οποίο «παίζει» κατά κόρον στη φιλμογραφία του.

 Η μόλις τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του «τρομερού παιδιού» του ισπανικού σινεμά είναι εκείνη που τον έκανε ευρέως γνωστό. Τα σημαντικά γυναικεία ονόματα του ισπανικού κινηματογράφου δίνουν καλές ερμηνείες (Marisa Paredes, Carmen Maura), με την Cristina Pascual σίγουρα να ξεχωρίζει στον πιο αβανταδόρικο ρόλο της καριέρας της.

 Η κιτς παρουσίαση των πραγματικά εξωφρενικών καταστάσεων που λαμβάνουν χώρα στο μοναστήρι από τον Αλμοδόβαρ όχι μόνο δεν ενοχλεί αλλά θα έλεγα ότι παρακολουθείται με ενδιαφέρον.

 Κλασικός Αλμοδόβαρ, κοινωνική και θρησκευτική σάτιρα, κιτς ύφος που οδηγεί σε σουρεάλ καταστάσεις, πρόκληση, γυναικεία ψυχολογία και σεξουαλικότητα. Όχι τίποτα σπουδαίο αλλά ό,τι πρέπει για τους φανς του Ισπανού!

 Βαθμολογία: 6/10

10 σχόλια:

  1. Εντελώς κιτς και σουρεάλ, αλλά και απολαυστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δυστυχως δεν την εχω δει.

    Πασχαλινές δέξου ευχές, απο τη καρδια βγαλμένες, ολες οι μέρες της ζωής σου να΄ναι αναστημένες!
    ΚΑΛH ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θεικό!!Cult!Οι καλόγριες είναι μία και μία,η ταινία είναι άκρως kitcherella αλλά αυτο και το εξωφρενικό σενάριο την έκαναν τόσο επιτυχημένη.Η αδελφή κοπριά είναι η αγαπημένη μου.Και φυσικά το super finale με το τραγούδι...***.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απίστευτα κιτς και κακόγουστο, το οποίο στην αρχή μπορεί να το διασκεδάζεις, αλλά μετά το βαρέθηκα. Το σενάριο αν και πανζουρλιστικό, το βρήκα αδύναμο, ο σουρεαλισμός μου φαινόταν ψεύτικος: απλά για να υπάρχει.
    Συμφωνώ, απευθύνεται μόνο στους hard φαν του σκηνοθέτη.

    Προσωπική αξιολόγηση:
    2/5

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. moody, ετσι ακριβως.
    Κι αν δεν ειναι ολοτελα απολαυστικο, ειναι σε -αρκετα- σημεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,
    σε ευχαριστω πολυ φιλε μου, αντευχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. academy,
    θεϊκο δε θα το 'λεγα με τιποτα, αλλα για χαβαλε ειναι μια χαρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Monsieur Hulot,
    δεν ειπα οτι απευθυνεται μονο στους φανς του Αλμοδοβαρ, απλως οτι εκεινοι θα το απολαυσουν πιο πολυ.
    Παντως εχω την αισθηση οτι ο ιδιος ο σκηνοθετης γυρισε τη συγκεκριμενη ταινια περισσοτερο για πλακα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Απλώς καλή, όπως λές κι εσύ φίλε Mike !
    Απο τις ενδιαφέρουσες περιπτώσεις της πρώιμης φιλμογραφίας του τρομερού ισπανού. Αν και αυτές οι ταινίες "καπελώνονται" απο τα μετέπειτα αριστουργήματα του Almodovar, έχουν μια παράξενη γοητεία.
    Cult-ίλα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. curious_ape009,
    οπως το γραφεις ειναι! Πρωιμη φιλμογραφια, οπου μας βαζει στο κλιμα του τι επεται και που απεχει απο τα (μετεπειτα) αριστουργηματα του (τα οποια δεν ειναι πανω απο 3-4)... Τιποτα σπουδαιο αλλα σατιρα, αρκετο κιτς και οπωσδηποτε cult. Βλεπεται ευχαριστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή