[Rec], Jaume Balagueró, 2007

Αυθεντικός τρόμος από την Ισπανία και το 2007. Ότι πρέπει για τους λάτρεις του είδους (Science Fiction, Fantasy & Horror) από την αυθεντία του είδους (Ισπανία)!

 Η υπόθεση της ταινίας:

 Δύο ρεπόρτερ τοπικού καναλιού ακολουθούν μια ομάδα πυροσβεστών στη βραδινή τους βάρδια. Στόχος της live εκπομπής είναι να καταγράψει τις συνθήκες εργασίας των πυροσβεστών και τις καταστάσεις υψηλού κινδύνου που αντιμετωπίζουν στη δουλειά τους.

 Στην πρώτη κλήση που δέχονται, οι πυροσβέστες πρέπει να σώσουν μια ηλικιωμένη γυναίκα που βρίσκεται παγιδευμένη στο διαμέρισμά της. Όμως κατά τη διάρκεια της επιχείρησης κάτι πηγαίνει τραγικά στραβά… Αυτό που αρχικά έμοιαζε μια απλή επιχείρηση ρουτίνας γρήγορα μετατρέπεται σε εφιάλτη. Παγιδευμένοι μέσα στο κτίριο, οι πυροσβέστες και το τηλεοπτικό συνεργείο έρχονται αντιμέτωποι με μια άγνωστη και θανάσιμη απειλή. Κάτι μοχθηρό και δυσοίωνο εξαπλώνεται ανεξέλεγκτα σε όλο το κτίριο.

 Οι κανόνες αντιστρέφονται. Τώρα το μόνο που έχει σημασία είναι να κρυφτείς, να επιβιώσεις, να βρεις απεγνωσμένα έναν τρόπο διαφυγής…

Και να μην σταματήσεις να καταγράφεις. Μέχρι την τελευταία στιγμή. Ό,τι κι αν συμβεί.

  Η ταινία ακολουθεί μια Ισπανίδα ρεπόρτερ της τηλεόρασης μέσα από το φακό του κάμεραμαν Pablo. Κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ σε ένα τοπικό πυροσβεστικό σταθμό στη Βαρκελώνη οι πυροσβέστες δέχονται κλήση από ένα κοντινό διαμέρισμα για μια παγιδευμένη γυναίκα. Όταν φτάνουν βλέπουν τους ενοίκους της πολυκατοικίας ανάστατους. Αυτό που θα ακολουθήσει είναι μια νύχτα που δεν θα ξεχάσει κανένας τους. Έξοδος διαφυγής καμία και το χειρότερο είναι ότι οι ένοικοι είναι μολυσμένοι από έναν άγνωστο και μεταδοτικό ιό, που τους μεταλλάσσει σε αιμοδιψή ζόμπι. Ταινία τρόμου που σίγουρα τρομάζει και η κινηματογράφησή της εντυπωσιάζει.

 Οι Ισπανοί έχουν αποδείξει περίτρανα ότι είναι μάστορες στα θρίλερ τρόμου. Πολύ πρόσφατες αποδείξεις το εντυπωσιακά ατμοσφαιρικό «Οι Άλλοι» του Alejandro Amenabar και το πολύ δυνατό "Ορφανοτροφείο" του  Juan Antonio Bayona και του 2007, την ίδια χρονιά που παίχτηκε το "[Rec]". Και μπορεί να μην ξεπερνάει σε ατμόσφαιρα τον Αμενάμπαρ ούτε να πιάνει τα στάνταρντς της ταινίας του Μπαγιόνα, αλλά μας χαρίζει ένα από τα πιο κλειστοφοβικά τρομακτικά φιλμ -τουλάχιστον- της δεκαετίας.

 Η σκηνοθεσία του Μπαλαγερό -ο οποίος κινηματογραφεί με την κάμερα σε διαρκή κίνηση- είναι αρκετά δεξιοτεχνική και προσθέτει ακόμη μεγαλύτερη ένταση (η οποία αυξάνεται αδιαλείπτως) στην ήδη κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, η αίσθηση της οποίας αναπτύσσεται με μεγάλη επιτυχία, κάνοντάς την ασφυκτική και προκαλώντας άγχος και πίεση στο θεατή! Στα συν και ο εξαιρετικός ήχος, τα διάφορα σκηνοθετικά τρικ, τα σκηνικά, το ρεαλιστικό αίμα και οι άκρως πειστικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών.

 

 Βέβαια το πρώτο 20λεπτο κυλάει εκνευριστικά νωχελικά. Ωστόσο με το που πατιέται το "rec" στην κάμερα, αυτομάτως ξεκινάει η κατάδυση στον ανελέητο τρόμο. Τα μάτια σου είναι διαρκώς καρφωμένα στην ταινία και τίποτα δεν μπορεί να σου αποσπάσει την προσοχή καθώς περιμένεις κάθε στιγμή «να συμβεί το οτιδήποτε». Και φυσικά δεν απογοητεύεσαι, κάθε άλλο. Μέχρι που φτάνουμε στο τέλος της ταινίας. Το οποίο, αν και καθόλου απρόσμενο και δικαιολογημένα απαισιόδοξο, είναι εν μέρει σοκαριστικό, ολότελα τρομακτικό και οπωσδήποτε μέσα στα πιο δυνατά και αξέχαστα φινάλε ever!

 Και φυσικά ο Μπαλαγερό πέρα από ένα δυνατό θρίλερ, ασκεί κριτική στους δημοσιογράφους και την «τρέλα» που έχουν με το κυνήγι και τη βεβιασμένη επιδίωξη της «είδησης», θέτοντας ευθέως το ερώτημα «ρεπορτάζ ή επιβίωση;», με την Ισπανίδα ρεπόρτερ Άντζελα να μην αντιμετωπίζει καν δίλημμα, εξακολουθώντας να τραβάει με την κάμερα τις σφαγές και το λουτρό αίματος που λαμβάνει χώρα μπροστά της και που θέτει σε κίνδυνο άπαντες, συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας, απαντώντας έτσι στο ρητορικό ερώτημα - επίθεση του σκηνοθέτη προς τους «αιμοδιψείς» σχετικά με την εύρεση και καταγραφή είδησης δημοσιογράφους.

 Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και στη συνέχεια συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο. Βραβεύτηκε με το Silver Scream Award στο Φεστιβάλ Φανταστικού Κινηματογράφου του Άμστερνταμ, με 3 βραβεία Goya (Καλύτερης Νέας Ηθοποιού για τη Μανουέλα Βελάσκο, Καλύτερου Μοντάζ και Καλύτερων Ειδικών Εφέ) και με 5 βραβεία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Καταλονίας Sitges.

 Οι Ισπανοί με το "[Rec]" ξανακάνουν το θαύμα τους! Από τις καλύτερες ταινίες τρόμου εδώ και πολλά χρόνια και αυτό το λέει ο γράφων, ο οποίος δε συνηθίζει να παρακολουθεί ταινίες με ζόμπι. Οι φαν του είδους σίγουρα θα ενθουσιαστούν, οι αμύητοι όμως καλύτερα να μείνουν μακρυά..

 Βαθμολογία: 7,5/10