The Life of Oharu, Kenji Mizoguchi, 1952

 "Η Ζωή της Οχάρου" στα ελληνικά ("Saikaku Ichidai Onna" ο πρωτότυπος τίτλος), από τον πολύ σπουδαίο Ιάπωνα σκηνοθέτη Kenji Mizoguchi και το 1952. Σε σχέση με τα γνωστότερα αριστουργήματα του Μιζογκούτσι (Σταυρωμένοι Εραστές, Ουγκέτσου Μονογκατάρι, Επιστάτης Σάνσο) η Ζωή της Οχάρου είναι αδίκως υποτιμημένη, καθώς πολλά χρόνια μετά την προβολή της αναγνωρίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην Ευρώπη, αν και ήταν η ταινία που προσέδωσε στον Μιζογκούτσι παγκόσμια φήμη κερδίζοντας τον Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας, ενώ είναι και η πιο ισορροπημένη του και επίσης αποτελεί και την αγαπημένη ταινία του Ιάπωνα δημιουργού!

 Η υπόθεση της ταινίας:
 Μία πενηντάχρονη πόρνη, αδυνατώντας πλέον να θέλξει άντρες, αφήνει τις αναμνήσεις της θλιβερής της ζωής να την πλημμυρίσουν. Η Οχάρου, όταν ήταν νέα, στην αυτοκρατορική αυλή ερωτεύτηκε και έγινε η ερωμένη ενός άντρα πολύ πέραν της κοινωνικής της τάξης: ενός Σαμουράι. Όταν η σχέση τους αποκαλύφθηκε, η Οχάρου και η οικογένειά της εξορίστηκαν. Η ζωή της από τότε, δεν ήταν παρά μια συνεχής εναλλαγή θλίψης και ταπείνωσης.

 Η Οχάρου λοιπόν είναι η όμορφη καμαριέρα μιας πριγκίπισσας στο αρχαίο Κιότο. Ο Κατσουμοσάκε ένας χαμηλόβαθμος Σαμουράι την ερωτεύεται και την οδηγεί σε ένα πανδοχείο όπου περνούν μαζί τη νύχτα. Η αστυνομία που ψάχνει για πόρνες και απόκληρους τους συλλαμβάνει και μολονότι η Οχάρου είναι αθώα καταδικάζονται ότι έχουν παράνομες ερωτικές σχέσεις. Η Οχάρου και οι γονείς της εξορίζονται από την πόλη και ο Κατσουμουσάκε αποκεφαλίζεται. Στην εξορία που ζει η Οχάρου η ομορφιά της δεν περνάει απαρατήρητη. Έτσι ο Σασάγια ένας πλούσιος έμπορος θέλοντας να προσφέρει εξυπηρέτηση στον τοπικό φεουδάρχη του γνωρίζει την Οχάρου σαν μια ερωμένη που πιθανόν να του χάριζε τον διάδοχο που λαχταρούσε. Ο άρχοντας εγκρίνει την Οχάρου που γρήγορα του χαρίζει ένα αγοράκι. Όμως μετά τη γέννηση του παιδιού, φαίνεται ότι δεν είναι απαραίτητη πλέον και το ζηλόφθονο χαρέμι του την διώχνει. Ο Πατέρας της Οχάρου που σχεδίαζε να ζήσει μια άνετη και ήσυχη ζωή με τη βοήθεια του άρχοντα, ξαφνιάζεται με την επιστροφή της και γρήγορα την εξωθεί στο να γίνει εταίρα πολυτελείας...

 Ο Μιζογκούτσι, αυτός ο πραγματικά μοντερνιστής δημιουργός του ιαπωνικού σινεμά, βασισμένος στο μυθιστόρημα του Σαϊκάκου Κοτσόκου Ιτσιντάι Όνα η ζωή μιας γυναίκας ελευθερίων ηθών και μη ξεφεύγοντας από το ύφος του συγγραφέα κάνει μια δραματική ταινία πάθους και βρίσκει ιδανική συγκυρία για να ασκήσει δριμύτατη κριτική στη Μεσαιωνική ιαπωνική κοινωνία.
 Με διάρκεια που ξεπερνάει τις 2 ώρες, ρεαλιστική αφήγηση, όμορφα χαρακτηριστικά και κοστούμια της εποχής και υπέροχα μακρόσυρτα πλάνα, ο Μιζογκούτσι μας παρουσιάζει τη ζωή της Οχάρου όπου τα βάσανα δεν έχουν τελειωμό για την ομώνυμη πρωταγωνίστρια, ενώ και οι απανωτοί εξευτελισμοί θα συμπληρώσουν αυτό το τραγικό πορτρέτο μιας γυναίκας που ναι μεν μπορεί να παραβίασε το νόμο, αλλά που όμως εξαιτίας ενός μόνο ανθρώπινου λάθους (κι ας είναι ευγενούς καταγωγής) είναι καταδικασμένη εξαιτίας της απίστευτα αυστηρής νομοθεσίας να το πληρώνει για μια ολόκληρη ζωή..
 Ο ίδιος ο Μιζογκούτσι είχε συναντήσει σε μικρή ηλικία ένα μέρος της τραγικότητας της Οχάρου στα πρόσωπα των δύο του αδερφών και της μητέρας του. Η μεγάλη του αδερφή είχε πουληθεί για γκέισα, ενώ η άλλη μαζί με τη μητέρα του κακομεταχειρίζονταν από τον πατέρα του.

Η Οχάρου (την υποδύεται μία συγκλονιστική Κινίγιο Τανάκα, η μούσα του Μιζογκούτσι) αφού της δολοφονήσουν τον μεγάλο της έρωτα (τον υποδύεται ο Toshiro Mifune στον μοναδικό του ρόλο σε φιλμ του Μιζογκούτσι!) θα αρχίσει να περιπλανιέται αδίκως, ψάχνοντας απεγνωσμένα λίγη χαρά.
 Μαζί με το κουρασμένο και ταλαιπωρημένο σώμα της "σέρνει" και την αλλαβάστρινη ομορφιά της που τραβάει τους άνδρες τον έναν μετά τον άλλο. Σε κάποιους θα ενδώσει ερωτικά, αλλά με κανέναν δεν θα δείξει να το ευχαριστιέται.
 Αφού θα περιπλανιέται για καιρό μέσα στη δυστυχία και την κακοτυχία, κάποια στιγμή η μητέρα της θα την ειδοποιήσει πως τη ζήτησε ο πατέρας του παιδιού της και άρχοντας φεουδάρχης πλέον. Η Οχάρου θα χαμογελάσει μετά από πολύ καιρό μιας και θα σκεφτεί ότι μπορεί να ξαναδεί το παιδί της. Όμως ο άρχοντας θα την διατάξει να εξαφανιστεί απ' την πόλη για να μη βγει προς τα έξω η απαίσια και ντροπιαστική ζωή της..
 Και η ηρωίδα μας θα κινήσει για το τελευταίο στάδιο του ταξιδιού της. Ξεπερνώντας τα τελευταία εμπόδια θα κατορθώσει να φτάσει σε ένα μοναστήρι. Και εκεί πια θα βρει την ηρεμία της. Εκεί θα βρει ότι δεν μπόρεσε όλα αυτά τα χρόνια κυνηγώντας την επίγεια χαρά.

 Και ο Μιζογκούτσι σκηνοθετεί μία από τις πιο άρτια δομημένες ταινίες του όπου ο θυμός για την κακομεταχείριση της γυναίκας στην τότε ιαπωνική κοινωνία ισορροπεί εκπληκτικά με την άψογη αίσθηση του σκηνοθέτη για εκείνη την περίοδο. Και ενώ θεματικά το φιλμ θα μπορούσε να είναι ένα κοινό μελόδραμα ο τεράστιος αυτός κινηματογραφιστής καταρρίπτει κάθε τέτοια υποψία με έναν απίθανο χειρισμό της κάμερας, αλλά και βοηθούμενος από τη συγκλονιστική ερμηνεία της Κινίγο Τανάκα, για να αφηγηθεί τελικά μία σκοτεινή, δραματική ιστορία και να κάνει μία από τις πιο φεμινιστικές ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ!

Μία υπέροχη απεικόνιση από τον Μιζογκούτσι για τη γυναικεία δουλεία και την υποβάθμιση στη Μεσαιωνική Ιαπωνία του 17ου αιώνα.

 Βαθμολογία: 8,5/10