The Hours, Stephen Daldry, 2003

 Ακόμη μία μεταφορά από το άλλο μπλογκ που αφορά στην ταινία «Οι Ώρες»:

Οι Ώρες (The Hours), είναι μια πολυβραβευμένη ταινία του Stephen Daldry (Billy Elliot) και του 2003, που περιγράφει τις ζωές τριών γυναικών που δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, μάλιστα ζουν σε διαφορετικές εποχές, αλλά έχουν ένα κοινό. Και των τριών οι ζωές επηρεάζονται έντονα από το μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ με τίτλο «Κυρία Νταλαγουέι» (Mrs Dalloway).

Υπόθεση:
ΑΓΓΛΙΑ 1923. Η ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ ΞΕΚΙΝΑ ΝΑ ΓΡΦΕΙ ΤΟ ΔΙΑΣΗΜΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ, "ΚΥΡΙΑ ΝΤΑΛΟΓΟΥΕΪ", ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΚΥΡΙΕΥΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΗΣ. ΑΜΕΡΙΚΗ 1951. Η ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΗΣΥΧΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, ΛΟΡΑ, ΕΧΕΙ ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "Η ΚΥΡΙΑ ΝΤΑΛΟΓΟΥΕΪ". ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΒΕΙ ΜΟΙΡΑΙΑ ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ. ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ Η ΚΛΑΡΙΣΑ- Η ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ "Κ.ΝΤΑΛΟΓΟΥΕΪ"- ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΕΝΑ ΠΑΡΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΙΤΣΑΡΝΤ, ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΟΙΗΤΗ, ΠΟΥ ΧΑΝΕΙ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟ AIDS. ΤΡΕΙΣ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΕΠΟΧΕΣ. ΤΡΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΡΙΩΝ ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΑ ΔΕΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟ ΤΕΛΟΣ...

 Η ταινία βασίζεται στο βραβευμένο με Πούλιτζερ, ομώνυμο μυθιστόρημα του Μάικλ Κάνιγχαμ. Ο σκηνοθέτης Στίβεν Ντάλντρι παίρνει στα χέρια του αυτό το ούτως ή άλλως ενδιαφέρον σενάριο (το γράφει για την ταινία ο Ντέβιντ Χέαρ) και πάνω σε αυτό αλλά και τις εκπληκτικές ερμηνείες των τριών γυναικών, πρωταγωνιστριών του, φτιάχνει μία πολύ καλή ταινία.
Nicole Kidman, Meryl Streep και Julianne Moore , ή με οποιαδήποτε σειρά εσείς θέλετε, με απίστευτες ερμηνείες εκτινάζουν το τελικό αποτέλεσμα μία ή και δύο σκάλες πάνω!
Τρεις γυναίκες λοιπόν, άγνωστες μεταξύ τους, ζουν σε διαφορετικές εποχές και έχουν σαν κοινό την ταύτισή τους σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό με τη Βιρτζίνια Γουλφ διαβάζοντας το τελευταίο μυθιστόρημά της, "Mrs Dalloway", πριν τη μεγάλη φυγή της. Και ενθουσιάζονται σε τέτοιο βαθμό, που φτάνουν να ταυτιστούνε με την ηρωίδα του βιβλίου και τις αυτοκτονικές τάσεις της..
 Αυτό είναι και το πρώτο κοινό στοιχείο που προσδίδει στις τρεις γυναίκες έναν κοινό άξονα.
 Το δεύτερο είναι φυσικά οι ομοφυλοφιλικές τάσεις των τριών γυναικών. Που συνεπάγονται μια προσπάθεια που καταβάλουν οι ηρωίδες να απεγκλωβιστούν απ' τις κοινωνικές επιταγές της εποχής. Άλλες εκφράζουν ανοιχτά τις "παράταιρες" ερωτικές τους προτιμήσεις, ενώ άλλες πάλι προτιμούν να κρατήσουν κρυφά την καταπιεσμένη σεξουαλικότητά τους.

 Χρονολογικά, απ' την παλαιότερη στη νεότερη, εν έτει 1941 και η πρώτη ηρωίδα, η συγγραφέας Virginia Woolf  (μία μεταμφιεσμένη και αγνώριστη Nicole Kidman!) στην Αγγλία γράφει το μυθιστόρημα της Mrs. Dalloway, πλήτει θανάσιμα στο άχαρο περιβάλλον της, φοβάται τον εαυτό της και προσπαθεί -μάτια όμως- να ξεφύγει απ' τους δαίμονές της, ονειρευόμενη μια ζωή χαρισάμενη στην πόλη. Δε φοβάται όμως και τον θάνατο.
 Η δεύτερη ηρωίδα, Λώρα Μπράουν (μία εξαιρετική Julianne Moore, που όμως φανερά πατάει στην επιτυχία της με το "Far from Heaven" ένα χρόνο πριν και πάλι στο ρόλο της νοικοκυράς)  στο Los Angeles του 1951, επίσης προσπαθεί απεγνωσμένα να το σκάσει απ' την οικογενειακή μονοτονία, που μην αντέχοντας άλλο στο ρόλο της μικροαστής, στοργικής συζύγου και μητέρας, κάνει -αποτυχημένη- απόπειρα αυτοκτονίας για να επιλέξει τελικά το δρόμο της φυγής.
 Η τρίτη ηρωίδα, τέλος, στο σήμερα και συγκεκριμένα στο 2001, η Κλαρίσα (και η Meryl Strreep πολύ καλή) βρίσκεται στο πλευρό του Χάρις, που χαροπαλεύει έχοντας λαβωθεί απ' τον ιό του Aids. Η δε ζωή τους στο σύνολό της είναι τραγική και αυτό κυρίως εξαιτίας των μεγάλων χρεών του Χάρις.


 Οι τρεις ηθοποιάρες δίνουν μεγάλες ερμηνείες, το σενάριο είναι πολύ καλό, οι τρεις ιστορίες άκρως ενδιαφέρουσες, ο Daldry σκηνοθετεί εξαιρετικά, η φωτογραφία δίνει μπόνους στο φιλμ, ενώ και το soundrack του Phillip Glass είναι εξαιρετικό και φυσικά συνδέει άρτια τις τρεις ιστορίες. Επίσης η ανάγνωση του βιβλίου πριν τη θέαση της ταινάις βοηθάει πάρα πολύ αφού γνώριμα στοιχεία θα περνάνε στην οθόνη.


Οπωσδήποτε πρόκειται για ένα φιλμ με αρκετά δυνατά σημεία, ωστόσο δεν ξέρω κατά πόσο όλα αυτά είναι ικανά να δημιουργήσουν ένα εξαιρετικό σύνολο!
Προσωπικά νομίζω ότι δεν το καταφέρνουν σε βαθμό ώστε "Οι Ώρες" να χαρακτηριστούν αριστούργημα.
Η ταινία ήταν υποψήφια για 8 Όσκαρ και τελικά κέρδισαν το Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου (Κίντμαν) και επίσης κέρδισε την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Δραματικής Ταινίας και Γυναικείας Ερμηνείας σε Δραματική Ταινία και ήταν υποψήφια για 4 Screen Actors Guild Awards, Α' Γυναικείας Ερμηνείας (Νικόλ Κίντμαν), Β' Γυναικείας Ερμηνείας (Τζουλιάν Μουρ), Β' Αντρικής Ερμηνείας( Εντ Χάρις) και Συνολικής Ερμηνείας. 


Βαθμολογία: 6,5/10