"Yo Puta" είναι ο ισπανικός τίτλος -"Λευκή Σάρκα" ο μεταφρασμένος ελληνικός- αυτής της ερωτικής - κοινωνικής ταινίας από την σκηνοθέτιδα και πρώην ηθοποιό Maria "Luna" Lidon και το 2004.
Όχι δεν είναι τσόντα. Πρόκειται αν μη τι άλλο, για εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, άκρως τολμηρό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον εγχείρημα, που δυστυχώς τελικά δεν ανταποκρίνεται στις ενδεχόμενες προσδοκίες των θεατών.
Βασισμένο στη best seller νουβέλα της Isabel Pisano!
Η υπόθεση της ταινίας:
Μια νεαρή συγγραφέας η Ελίζαμπεθ αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο για το αρχαιότερο επάγγελμα. Την πορνεία. Η Ελίζαμπεθ ταξιδεύει και παίρνει συνεντεύξεις από πόρνες πολυτελείας, πόρνες του πεζοδρομίου και ζιγκολό. Την ίδια στιγμή, η γειτόνισσα και φίλη της Ρεμπέκα, φοιτήτρια ανθρωπολογίας, παρασύρεται στον παράνομο και προκλητικό κόσμο του πληρωμένου έρωτα από την φίλη της Ανδριάνα που είναι call girl. Η Ανδριάνα τη συστήνει στον καλύτερό της πελάτη και τότε, καθώς η Ρεμπέκα γνωρίζει, για πρώτη φορά, τη σκοτεινή ικανοποίηση της σάρκας…
Παρακολουθούμε λοιπόν την προσπάθεια μιας νεαρής συγγραφέως να γράψει ένα βιβλίο για την πορνεία και να συλλέξει πληροφορίες από τις "πρωταγωνίστριες" του βιβλίου της. Τις επαγγελματίες πόρνες.
Και έτσι, με την κάμερα και το μικρόφωνο ανά χείρας, ξεκινώντας απ' το Λος Άντζελες και φθάνοντας μέχρι την Ευρώπη, θα ξεχυθεί στους δρόμους της Μαδρίτης, του Παρισίου, της Βουδαπέστης, μεταξύ άλλων, προς αναζήτηση πληροφοριών για το θέμα της. Σαφέστατα και πρόκειται για ντοκουμενταρίστικο φιλμ και όχι "κανονική" ταινία, μιας και οι συνεντεύξεις δίνουν και παίρνουν. Μέσα στον κυκεώνα αυτόν των στοιχείων που θα μαζεύει και των αντίστοιχων ανθρώπων, με τους οποίους θα συναναστρέφεται, η Ελίζαμπεθ (που τελικά δεν θα την δούμε ποτέ στην ταινία) θα παθιάζεται όλο και περισσότερο με το "θέμα", μέχρι τη στιγμή που η πορνεία θα την απορροφήσει..
Παράλληλα με την περιπλάνηση της Ελίζαμπεθ, η γειτόνισσά της Ρεμπέκα θα ενδιαφερθεί και αυτή για την πορνεία, από την ανθρωπολογιστική της όμως πλευρά. Και αυτή όμως θα παρασυρθεί από το "πάθος", με το οποίο μελετάει το αρχαιότερο επάγγελμα επί της γης, για να καταλήξει επίσης πιόνι στα άγρια και σκοτεινά κυκλώματά του.
Η τρίτη γυναίκα της παρέας, η Ανδριάνα, είναι για την ώρα άνεργη ηθοποιός. Και αποφασίζει τελικά να δουλέψει ως κολ γκερλ για να βγάλει κάποια χρήματα. Αλλά αυτό θα είναι μόνο η αρχή..
Το πολύ, αλλά δυστυχώς ίσως και το μοναδικό, ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας είναι η ρεαλιστική της απεικόνιση/αφήγηση. Καθότι επί της ουσίας πρόκειται για ντοκιμαντέρ, οι ρεαλιστικές συνεντεύξεις δεν μπορεί παρά να κερδίσουν τον θεατή. Όλες εκείνες οι πόρνες πολυτελείας, οι ζιγκολό, αλλά και οι πόρνες του πεζοδρομίου, δίνοντας συνέντευξη στην φιλόδοξη συγγραφέα, περιπλανούν τον θεατή στα σκοτεινά μονοπάτια της πορνείας.
Μία ενδιαφέρουσα λοιπόν ιδέα, που θα μπορούσε κάλιστα να μετουσιωθεί και σε ένα καθόλα ενδιαφέρον φιλμ. Δεν τα καταφέρνει όμως. Γιατί; Μα επειδή συνολικά, η "Λευκή Σάρκα" απέχει κατά πολύ από αυτό που θα στόχευε η ίδια να είναι..
Από το ερωτώμενο κοινό, που αποτελείται από πραγματικές θηλυκές και αρσενικές πόρνες, πορνοστάρ, πελάτες κ.ά., μας παρουσιάζεται ένα συνοθύλευμα απόψεων γύρω από το σεξ και την πορνεία. Και είναι καθ' όλα μπερδευτικό εκ φύσεως μιας και δεν έχει ξεκάθαρο σκοπό. Οι δε συνεντεύξεις αντιμετωπίζονται εντελώς επιφανειακά, λες και η σκηνοθέτιδα ενδιαφερόταν μόνο για τη συλλογή τους και μια απλή ανάγνωση αυτών και όχι, με αφορμή τις συνεντεύξεις αυτές να προχωρήσει σε μία βαθύτερη ανάλυση, να εισχωρήσει με προσωπική γνώμη στα άδυτα της πορνείας, που τόσο δείχνει να την απασχολεί. Στο να την "δείξει" όμως μόνο, όπως αποδείχθηκε, και όχι να την "αναλύσει".
Εκεί είναι που χάνει την ουσία η ταινία, μιας και προδίδεται από την Maria Lidon, που αρκείται σε μία καλή αρχική ιδέα, η οποία χάνεται ωστόσο στην απλή και συγκεχυμένη παράθεση των συνεντεύξεων..
Βαθμολογία: 3,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου