Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

The Three Burials of Melquiades Estrada, Tommy Lee Jones, 2005


 "Οι τρεις ταφές του Μελκιάδες Εστράδα" με τον Tommy Lee Jones να κάθεται για πρώτη φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη και να κάνει αυτό εδώ το μοντέρνο γουέστερν, που κατέπληξε τις Κάννες, φεύγοντας από το φεστιβάλ του 2005 με το βραβείο σεναρίου (Guillermo Arriaga) και Α' αντρικού ρόλου (Tommy Lee Jones), ενώ προτάθηκε και για τον Χρυσό Φοίνικα!

Η υπόθεση της ταινίας:
 Ο Πιτ Πέρκινς θα βρεθεί στην άτυχη θέση να κρατήσει την υπόσχεση που είχε δώσει κάποτε στον φίλο του Μελκιάδες Εστράδα, να φροντίσει ώστε όταν πεθάνει να ταφεί στη γενέτειρα του, το Μεξικό. Όταν λοιπόν ο Μελκιάδες δολοφονείται κατά λάθος, ο Πέρκινς θα αναλάβει τη μεταφορά του πτώματος του στο Μεξικό, περνώντας δια πυρός και σιδήρου, κρατώντας σε όλο το ταξίδι όμηρο το δολοφόνο του φίλου του.
  Ο Μελκιάδες Εστράδα λοιπόν, λαθρομετανάστης που ζούσε σε πόλη των συνόρων του Τέξας με το Μεξικό, βρίσκεται νεκρός και πρόχειρα θαμμένος. Κανείς δεν γνωρίζει ποιος και γιατί τον πυροβόλησε. 'Eπειτα από τη νεκροψία οι Αρχές φροντίζουν για μια αξιοπρεπή ταφή στο τοπικό κοιμητήριο. 'Oμως, το μέρος είναι μικρό. Σύντομα μαθεύεται ότι ο Νόρτον, ο νέος συνοριοφύλακας, ήταν εκείνος που πυροβόλησε κατά λάθος τον άτυχο Μεξικανό. Ο Πιτ Πέρκινς, φίλος του νεκρού, ζητά από το σερίφη να τον συλλάβει. Εκείνος αδιαφορεί. 'Eτσι, ο Πέρκινς αποφασίζει να απονείμει ο ίδιος δικαιοσύνη. Αιχμαλωτίζει το δράστη και τον υποχρεώνει να ξεθάψει το πτώμα. Οι δυο τους, μαζί με το μακάβριο φορτίο, θα μπουν στο Μεξικό, από τα περάσματα που χρησιμοποιούν οι λαθρομετανάστες, και θα θάψουν τρίτη φορά τον Εστράδα, εκεί όπου είχε εκφράσει την επιθυμία να αναπαυθεί.

  Ένα πολύ απαιτητικό σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον Tommy Lee Jones, με αυτό εδώ το μεταμοντέρνο γουέστερν. Με στοιχεία δηλαδή που θυμίζουν τα κλασικά γουέστερν, αλλά με τον εμπλουτισμό των στοιχείων αυτών με κριτική πάνω στα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά θέματα, ο Jones σκηνοθετεί ένα άκρως ιδιοσυγκρασιακό, σκληρό μα πέρα για πέρα γοητευτικό νέο-γουέστερν.
 Και βέβαια η σκηνοθεσία δεν αποτελεί το δυνατό ατού της ταινίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι περνά απαρατήρητη. Κάθε άλλο. Ωστόσο, τα μεγάλα χαρτιά που έχει στα χέρια του ο Lee Jones είναι το πανέξυπνο και πολύ ιδιαίτερο σενάριο του Arriaga (παίζει και εδώ με τον χρόνο) και η πανέμορφη φωτογραφία (του διευθυντή φωτογραφίας Κρις Μέντεζ), ενώ φυσικά μεγάλη δύναμη επίσης αποτελεί ο... ηθοποιός Tommy Lee Jones. Ο σκηνοθέτης λοιπόν κρατάει για τον εαυτό του τον πρωταγωνιστικό ρόλο και μας δίνει μία πραγματικά σπουδαία ερμηνεία.
 Σκηνοθετώντας με κλασικό θα έλεγα ύφος, ο Tommy Lee Jones μιλάει για την φιλία αλλά και τη μοναξιά, ενώ προβαίνει και σε μία προσέγγιση των δύο διαφορετικών πολιτισμών, του Μεξικό και της Αμερικής, με αιχμηρότατη κριτική στις ρατσιστικές συμπεριφορές των Αμερικανών.

 Ο Melquiades λοιπόν ήταν ένας άτυχος λαθρομετανάστης που δολοφονήθηκε κατά λάθος από τον νεαρό συνοριοφύλακα και οι τοπικές Αρχές θα αποκρύψουν την αλήθεια. Όταν αυτή όμως αποκαλυφθεί, ο φίλος του αποθανόντος, Pete (Tommy Lee Jones), μαζί με τον συνοριοφύλακα, Mike (τον υποδύεται ο εκπληκτικός Barry Pepper), τον οποίο ο Pete υπό την απειλή του όπλου θα τον αναγκάζει να πάει μαζί του, θα αναλάβει να μεταφέρει τη σωρό του Melquiades, προσπαθώντας να εκπληρώσει την επιθυμία του και να υλοποιήσει την δική του υπόσχεση, περί ταφής του στην γεννέτειρά του, στο Μεξικό. Και το ταξίδι αυτό θα είναι ένα επικίνδυνο και συνάμα λυτρωτικό ταξίδι προς την επανάκτηση της αξιοπρέπειας του νεκρού.

 Είναι ένα ταξίδι που ξεκινά από μία Υπόσχεση. Αυτή του Pete απέναντι στον νεκρό πλέον, αδελφικό του φίλο. Θα συνεχιστεί με την Τιμωρία του υπαίτιου για τον θάνατό του. Προσέξτε όμως: Τιμωρία όχι με τον... γνωστό τρόπο, δηλαδή με τον θάνατο του δολοφόνου. Ο Pete θα αναγκάσει δια της βίας τον Mike να βιώσει πλήρως όλα εκείνα που πέρναγε ο άτυχος λαθρομετανάστης. Να νιώσει όλες τις άσχημες καταστάσεις, για να φτάσει στον ολοκληρωτικό διασυρμό και στο σημείο να ταυτιστεί τελικά με τον νεκρό (με τον "ξένο", τον "άλλον", τον "κακό", τον "εχθρό") και να προσπαθήσει μέσω αυτής της ταύτισης να οδηγηθεί στην λύτρωση.
 Και το ταξίδι, το σκληρό αυτό οδοιπορικό θα ολοκληρωθεί με την πολυπόθητη λύτρωση και των δύο πρωταγωνιστών, οι χαρακτήρες των οποίων ξεδιπλώνονται μοναδικά. Όπως ωραία αναπτύσσονται και οι χαρακτήρες των δύο γυναικών, που προσπαθούν με πολλαπλές και παράλληλες ερωτικές σχέσεις να καλύψουν τα κενά του γάμου και των ανδρών τους.

 Εντυπωσιακό ντεμπούτο για τον Tommy Lee Jones και τεράστια ερμηνεία του ίδιου στον πρωταγωνιστικό ρόλο, εξαιρετικό το σενάριο του Arriaga και "Οι τρεις Ταφές του Μελκιάδες Εστράδα" αποτελούν μία από τις πιο ιδιαίτερες ταινίες και μία από τις ωραιότερες εκπλήξεις της δεκαετίας.
 Ωστόσο, έχω την εντύπωση ότι η ταινία δεν καταφέρνει τελικά να φτάσει στην κορύφωση, που ίσως περιμέναμε και κατά συνέπεια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αριστούργημα.

 Βαθμολογία: 7,5/10

18 σχόλια:

  1. μοντέρνο γουέστερν,
    χμμμ με βάζεις στο πειρασμό να το δω, αν και δεν είμαι και πολύ αυτού του είδους ταινιών αλλά νομίζω πως θα μπορούσα να κάνω μια εξαίρεση :)

    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μονο καποια στοιχεια εχει που θυμιζουν τα παλια γουεστερν. Θεματικα ειναι εντελως διαφορετικο. Να το δεις, αξιζει πραγματικα, αποτελει μια διαφορετικη προταση.
    Καλο ξημερωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Την είχα ψηφίσει ως μία από τις 20 αγαπημένες μου για την προηγούμενη δεκαετία ! Είναι συγκινητική η επιμονή του ήρωα να κρατήσει την υπόσχεσή του στον νεκρό φίλο του! Προσωπικά έχω αδυναμία στον Tommy Lee Jones , τον θεωρώ σπουδαίο ηθοποιό και να που προέκυψε και καλός σκηνοθέτης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μου αρέσουν πολύ οι ταινιοκριτικές σου Mike,έχεις υπέροχο τρόπο γραφής

    καλή Κυριακή σου εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απλή, λιτή ταινία όπου συμφωνώ μαζί σου ότι η σκηνοθεσία δεν είναι από τα μεγάλα ατού της ταινίας αλλά το σενάριό της και οι χαρακτήρες της. Όντως δεν είναι ένα γουέστερν με την κλασσική έννοια, οπότε δεν υπάρχει λόγος να μην το δει κάποιος που δεν του αρέσουν τα γουέστερν. Είναι κάτι διαφορετικό και με πολλές προεκτάσεις. Πάντως δεν ξέρω για σένα, αλλά εμένα μου θύμισε λίγο το “No Country for Old Men” ως προς το ότι ήταν και οι δύο ταινίες νέο-γουέστερν και γενικά ως προς την όλη περιρέουσα ατμόσφαιρα και τον πεσιμισμό τους.

    3: Καλή

    0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα

    Υ.Γ.: Ελπίζω η Πανάθα να πάρει σήμερα το ντέρμπι και να τους αποτελειώσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΝΑΩ ΝΑ ΠΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΑΣ Ν ΑΡΧΙΣΕΙ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ:)))

    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ.ΚΑΛΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Απίστευτο οδοιπορικό-συγκλονιστική ταινία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ ωραία ταινία,στο πνεύμα της Πατρίδας και του Τζέσε Τζέιμς!!Γενικά,αυτή η δεκαετία είχε υπέροχα "γουέστερν"!Τρομερός και ο Τόμι,για ακόμη μια φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. crispy στην 20αδα δεν την ειχα, αλλα δεν εχει μεγαλη σημασια αυτο. Ειναι απο τις σημαντικες ταινιες της δεκαετιας. Ο ηθοποιος Tommy Lee Jones αρεσει και σε μενα, τον σκηνοθετη θα ηθελα να τον δω σε περισσοτερες δουλεις για να τον κρινω ασφαλεστερα.
    Νασαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και λοιπόν;E allora? σε ευχαριστω πολυ, νασαι καλα. Καλη εβδομαδα ευχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. argiri θυμισε λιγο το “No Country for Old Men”. Εχεις δικαιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ, να εισαι καλα, να περνας ομορφα ευχομαι, με πολλα χαμογελα. Αφου σου αρεσουν αυτου του ειδους οι ταινιες, να τη δεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. academy, τρομερο οδοιπορικο, που οφειλεται κυριως στο εκπληκτικο σεναριο του Arriaga, πολυ ωραια η ταινια.
    Νασαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Fauntleroy οντως ειχε λιγο απ' την ατμοσφαιρα και το πνευμα των ταινιων που λες, ο Tommy Lee Jones (μας) ειχε δειξει και στο παρελθον σπουδαιες υποκριτικες ικανοτητες, αλλα εδω, νομιζω οτι συγκλονιστικος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μονάχα σαν ηθοποιό τον είχα υπ' όψιν μου τον Tommy, την ταινία του αυτή δεν την ήξερα. Μιας και μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα η υπόθεση, θα το τσεκάρω με την πρώτη ευκαιρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Και αν μαλιστα σου αρεσει σαν ηθοποιος, ενας λογος παραπανω να το δεις, αφου εδω, κατα γενικη ομολογια δινει την καλυτερη του ερμηνεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Και γω το είχα ψηφίσει ως μία από τις 20 αγαπημένες μου ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας και προσωπικά μου αρέσει πολύ περισσότερο από το υπερτιμημένο No Country... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Φυσικα και ειναι ανωτερο του "No Country for Old Men", το οποιο κι εγω θεωρω υπερτιμημενο και σε καμια περιπτωση την καλυτερη ταινια των Coen!

    ΑπάντησηΔιαγραφή