Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Les Triplettes De Belleville, Sylvain Chomet, 2003


 "Το Τρίο της Μπελβίλ", ένα πολύ ξεχωριστό animation για κυρίως μεγάλα παιδιά. Από τη Γαλλία και τον σκηνοθέτη Sylvain Chomet. Αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη, ο οποίος υπογράφει πλην της σκηνοθεσίας και το σενάριο, ενώ είναι και ο κύριος σχεδιαστής των animated χαρακτήρων.

 Η υπόθεση της ταινίας:
 Υιοθετημένος από τη γιαγιά του, Μαντάμ Σούζ, ο μικρός Τσάμπιον είναι ένα γλυκό, μοναχικό αγόρι… με πάθος για το ποδήλατο! Τα χρόνια περνούν και το αγόρι είναι έτοιμο πια να λάβει μέρος στο παγκόσμιο ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας! Στη διάρκεια του αγώνα όμως, δύο μυστηριώδεις, μαυροντυμένοι τύποι απαγάγουν τον Τσάμπιον! Τρελή από αγωνία, η Μαντάμ Σούζα, παρέα με τον πιστό της σκύλο Μπρούνο, αρχίζει να τον αναζητά εναγωνίως. Στη διάρκεια της περιπλάνησής της, βρίσκεται στην πόλη Μπελβίλ, όπου μεσουρανεί το διάσημο ‘Τρίο’ – ένα συγκρότημα τριών εκκεντρικών καλλιτέχνιδων, οι οποίες αποφασίζουν να πάρουν τη Μαντάμ Σούζα και το σκύλο της υπό την προστασία τους. Όλοι μαζί, θα βρεθούν σύντομα στα ίχνη του Τσάμπιον, αλλά και της Γαλλικής… Μαφίας!

 Πρωτότυπο σε σύλληψη, εντυπωσιακό, σουρεαλιστικό animation, που απευθύνεται κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, σε ενήλικο κοινό μιας και διαθέτει στοιχεία που θα κάνουν τους μικρής ηλικίας θεατές να πλήξουν και να μην κατανοήσουν και πολλά πράγματα...
 Ο σκηνοθέτης της ταινίας είναι σκιτσογράφος και για αυτό άλλωστε ανέλαβε ως ειδικός τη δημιουργία των καρτουνίστικων χαρακτήρων. Με τους υπέροχους χαρακτήρες, ένα ωραίο σχέδιο, μία ιδιαίτερη -για καρτούν- ιστορία, με αργό τέμπο και ελάχιστους διαλόγους(!) το ρόλο των οποίων αναλαμβάνουν οι πανέμορφες εικόνες για να μας "αφηγηθούν" την ιστορία, ο Choment δημιουργεί ένα ιδιότυπο, πρωτοποριακό, μελαγχολικό, έξοχο animation, με το οποίο μαγεύει μεμιάς τους θεατές αλλά και το κοινό, κερδίζοντας πληθώρα βραβείων και διακρίσεων τόσο στη Γαλλία όσο και διεθνώς με αποκορύφωμα την προβολή στις Κάννες και τις δύο υποψηφιότητες για Oscar!

  Το στόρι, από μόνο του σε προδιαθέτει για κάτι το σουρεαλιστικό. Για να ακολουθήσουν οι "αλλόκοτοι" χαρακτήρες, τα μαγευτικά πλάνα, ορισμένες υπέροχες σκηνές, άλλες πάλι σκληρές και άλλες διαποτισμένες με κάτι το μαγικό! Δεν λείπει και το λεπτό χιούμορ, η φαντασία και η δημιουργικότητα, τα ωραία διασκεδαστικά γκανγκ, η όμορφη, μελαγχολική jazz μουσική, εναρμονισμένα τρισδιάστατα γραφικά αλλά και guest star "εμφανίσεις" όπως αυτή του Φρεντ Αστέρ!
 Επίσης, όλα τα πρόσωπα των χαρακτήρων είναι -μάλλον επίτηδες- ανέκφραστα. Μουντά. Άλλωστε δεν πολυμιλάνε, αφού όπως προείπα οι εικόνες εδώ τα λένε όλα. Και μάλιστα με τρόπο δεόντως υποβλητικό!
 Και μετά φυσικά είναι οι γριές. Στα πρόσωπα των γριών, του Τρίου της Μπελβίλ, ο Σομέ βρίσκει την ιδανική παλέτα του για να απεικονήσει με υπόγεια σάτιρα την κόπωση, τη φθορά, την κατάρρευση.
 Η δε, σκηνή που το ηλικιωμένο Τρίο παίζει μουσική χρησιμοποιώντας για όργανα... κάθε λογής αντικείμενα(!) αποτελεί σεκάνς ανθολογίας.  Όπως φυσικά και η τελική σεκάνς καταδίωξης με τα ποδήλατα!
 Και η jazz μουσικη συνδιάζεται και εναλάσσεται εύστοχα και πολύ όμορφα με κλασική μουσική, folk -με αρκοντεόν φυσικά-, αλλά και ήχους από ακουστική κιθάρα!
 Και βέβαια διάχυτες είναι οι αναφορές στον μέγα Ζακ Τατί, μέσα κυρίως από την απουσία των διαλόγων αλλά και της χρήσης του λεπτού χιούμορ.

 Μία διαφορετική αισθητική από εκείνη της Disney και ένα Ευρωπαϊκό καρτούν μέσα στα καλύτερα εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Σε κάθε περίπτωση το πιο πρωτότυπο, σουρεαλιστικό και ξεχωριστό animation που είδατε ποτέ. Αξίζει. Αναζητήστε το!

 Βαθμολογία: 8/10

12 σχόλια:

  1. Να σου πω την αμαρτία μου νομιζω πως κι εγώ θα έπληττα :))

    Θα με πεις πεζή τώρα ε;
    :))))

    Σε φιλώ (για να σε καλοπιάσω)
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΘΑ ΨΑΞΩ.

    ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω αρκετά χρόνια που το είδα (2003 ή 2004), αλλά συμφωνώ απόλυτα! Ακόμα και στη βαθμολογία!

    ΥΓ: "Σε κάθε πρίπτωση το πιο πρωτότυπο, σουρεαλιστικό και ξεχωριστό animation που είδατε ποτέ."

    Ευρωπαϊκό animation εννοείς ή γενικά; Γενικά υπάρχουν και οι ταινίες του Μιγιαζάκι, αλλά και ο Akira που λατρεύω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ ωραία αναφορά για μια εξαίρετη ταινία!

    Εκπληκτική δουλειά στο σκίτσο,
    στο εννοιολογικό κομμάτι που εξαπολύει μια στοχαστική σάτυρα, η οποία απογειώνεται τόσο με τη γραφική οπτικοποίηση της,
    ενώ συναισθηματικοποιείται, με την Jazz που αποκτάει ιδιότητες σιροπιού αυθεντικής και γνήσιας γεύσης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σταλαγματια, καλησπερα. Πεζη;; Επειδη δεν ταιριαζουν τα γουστα μας σε καποια ταινια (αν και ισως διαμορφωσεις πιο εμπεριστατωμενη γνωμη με μια θεαση);
    Οχι δα, προς θεου!

    Δεν καλοπιανομαι με φιλια, ειμαι παλιοχαρακτηρας :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. SKROUTZAKO, αξιζει πραγματικα. Νασαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. bauer24, σωστη παρατηρηση!
    Ευρωπαϊκο εννοω. Γιατι δυστυχως ακομη δεν εχω δει καθολου απο Ασια. Ειδικα τα Ιαπωνικα manga για τα οποια εχω ακουσει πολλα, δεν εχει τυχει ακομη να παρακολουθησω καποιο... Η αισθητικη τους πρεπει να ειναι εντυπωσιακη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. kioy, νασαι καλα, σ' ευχαριστω. Πολλα και ομορφα στοχεια συνδυαζονται σε αυτο το φιλμ. Και για την jazz που λες, οπως εγραψα συνδυαζεται υπεροχα με κλασικη μουσικη και ηχους απο αρκοντεον και ακουστικη κιθαρα.
    Απο τα αγαπημενα μου animation!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κακώς, να δεις Ασία... είναι όντως εντυπωσιακά, μοναδικά και αξεπέραστα!!! Μη νομίζεις... και γω δεν έχω δει πολλά, καμιά 10αριά ταινίες και οι περισσότερες του Miyazaki (Princess Mononoke, Spirited Away, Howl's Moving Castle, Ponyo)... Από εκεί και πέρα, το Akira (που όπως σου έχω πει το λατρεύω και είναι καρακάλτ), τα 2 Ghost in the Shell (το πρώτο μου άρεσε περισσότερο), Tokyo Godfathers (άλλη ταινιάρα κι αυτή!), Paprika, Cowboy Bebop και το Grave of the Fireflies (κι αυτό να το δεις οπωσδήποτε, βασίζεται σε αληθινή ιστορία και ουσιαστικά πρόκειται για μία απ΄τις πιο αντιπολεμικές ταινίες όλων των εποχών!!!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Οκ bauer24, thanks για τις προτασεις. Ηδη εχω κατεβασει εδω και καιρο δυο απο αυτες: Princess Mononoke, Spirited Away, αλλα δεν τις εχω δει ακομη...
    Θα τις εχω συνολικα υποψην!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα είπες. Πραγματικά, στην αρχή, εμένα με ενόχλησε η απουσία των διαλόγων αλλά κάποιες φορές όντως τα λόγια είναι περιττά!
    Κορυφαίες σκηνές το βατραχοκυνήγι :P και το κυνηγητό στο τέλος.
    Ααα...με προβλημάτισε πολύ ο σκύλος. Γιατί έτρεχε έτσι κάθε φορά που άκουγε το τρένο; Για παρηγοριά ίσως; Επειδή όλοι τον αγνοούσαν; Αινιγματικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σωστη η παρατηρηση σου για τον "αινιγματικο" σκυλο. Παραλειψη μου που δεν αναφερθηκα.
    Οι σκηνες που αναφερεις, μαζι με το "Τριο" που παιζει μουσικη, υπεροχες!

    Νασαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή