Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

13 Tzameti, Gela Babluani, 2005


 Πρόκειται για το εντυπωσιακό από κάθε άποψη σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γάλλου, Γεωργιανής καταγωγής, Gela Babluani, και του 2005. Μία ταινία πρωτότυπη, σκληρή, συγκλονιστική, που γοήτευσε τις Κάννες, αποσπώντας τον Χρυσό Λέοντα καλύτερης ταινίας!

 Η υπόθεση της ταινίας:
Ο εικοσάχρονος Σεμπαστιέν έχει μεταναστεύσει από τη Γεωργία στη Γαλλία μαζί με την οικογένειά του. Καθημερινά αγωνίζονται να βρουν κάποια δουλειά για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Ο Γκοντόν, ο οποίος είναι εθισμένος στη μορφίνη, προσλαμβάνει τον Σεμπαστιέν για να επισκευάσει τη στέγη του σπιτιού του. Μια μέρα, καθώς ο Σεμπαστιέν επιδιορθώνει τη στέγη, κρυφακούει μια συνομιλία του Γκοντόν, ο οποίος αναφέρεται σε μια ευκαιρία που του έχει παρουσιαστεί και από την οποία ελπίζει να κερδίσει πολλά λεφτά. Όταν ο Γκοντόν πεθαίνει ξαφνικά από υπερβολική δόση, ο Σεμπαστιέν βρίσκει τυχαία έναν φάκελο, στον οποίο υπάρχουν οδηγίες και ένα εισιτήριο, που προορίζονταν για τον Γκοντόν. Τότε αποφασίζει να πάρει τη θέση του. Ακολουθώντας τις οδηγίες φθάνει στον προορισμό του στην καρδιά της γαλλικής επαρχίας. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με έναν εκφυλισμένο, μυστικό κόσμο πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα δεν υπάρχει επιστροφή... Ο Σεμπαστιέν διαπιστώνει ότι έχει ξεκινήσει ένα ταξίδι σε μια εγκληματική πραγματικότητα, σ' έναν αμαρτωλό υπόκοσμο, όπου παράνομοι τζογαδόροι ποντάρουν σε ένα σοκαριστικά ωμό διαγωνισμό, πάνω στην ανθρώπινη ζωή, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

  O Gela Babluani σκηνοθετεί επιδέξια, δημιουργώντας μία εφιαλτική ατμόσφαιρα σε ένα θρίλερ που όμοιό του δεν έχετε ξαναδεί! Στο πρωταγωνιστικό ρόλο του Sebastien βλέπουμε τον George Babluani, αδερφό του σκηνοθέτη, ο οποίος δίνει σπουδαία ερμηνεία. Το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί τον αδερφό του, καθώς επίσης η οικογένεια που μετανάστευσε από τη Γεωργία στη Γαλλία, αλλά και άλλα στοιχεία, προσδίδουν έναν χαρακτήρα ελαφρά αυτοβιογραφικό στο φιλμ.

 Ο Gela είναι γιος του γνωστού και πολυβραβευμένου Γεωργιανού σκηνοθέτη Temur Babluani, και εδώ με το "13 Τζαμετί" στα 26 του χρόνια, πραγματοποιεί ένα εξαιρετικό ντεμπούτο ώστε δικαίως να μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι βαδίζει στα χνάρια του πατέρα του.

 Με ασπρόμαυρη φωτογραφία και την τύχη να είναι αυτή που θα αποφασίζει για το μέλλον του ήρωά του, ο Babluani, δημιουργεί έναν τραγικό χαρακτήρα που προσπαθεί να ξεφύγει από την προδιαγεγραμμένη(;) μοίρα του. Όλα ξεκινούν τυχαία και άρα η τύχη θα είναι αυτή που θα καθορίσει τα πράγματα. Ο Σεμπάστιεν θα "αλλάξει" ταυτότητα, παίρνοντας τη θέση ενός νεκρού και μαζί έναν φάκελο με ένα εισιτήριο που προοριζόταν για τον Γκοντόν (ο νεκρός) και την ελπίδα ότι αυτό θα του φέρει κάτι καλό..

 Ξεκινάει για τον προορισμό του και πρωτού καν το καταλάβει, θα βρεθεί σε ένα κόσμο περίεργο, μυστικό, κλειστό, πίσω από σφραγισμένες πόρτες που κλείνουν κάθε επαφή με τον έξω κόσμο. Μόλις μπει εκεί, ο Σεμπάστιεν θα κλιθεί να παίξει ένα μακάβριο, θανατηφόρο "παιχνίδι" ενώ σύντομα θα συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει επιστροφή και ο μόνος δρόμος είναι εκείνος της συμμετοχής του στο "παιχνίδι" αυτό που είτε θα τον κάνει πλούσιο είτε θα του στερήσει τη ζωή!

Να πω ότι "Tzameti" σημαίνει 13 στη γλώσσα της Γεωργίας. Ο αριθμός αυτός είναι σημαδιακός, καθώς ο πρωταγωνιστής συμμετέχει στο παιχνίδι με 13 διαγωνιζόμενους και έχει τον αριθμό 13 στην πλάτη! 
 Ο "παίχτης" δεν γνωρίζει την έκβαση του παιχνιδιού, όπως δεν την γνωρίζει ούτε ο θεατής. Ανυποψίαστος απέναντι στο τί επιφυλάσσει η τύχη -που λέγαμε- στον ήρωα, νιώθει να συμμετέχει κι ίδιος σε αυτό τον παρανοϊκό διαγωνισμό, όπου το τεράστιο χρηματικό έπαθλο που διεκδικείται από τους διαγωνιζόμενους θα κατακτηθεί από εκείνον που θα βγει... ζωντανός μετά την ψυχοφθόρο διαδικασία της ρώσικης ρουλέτας. Μία ρουλέτα όμως διαφορετική, όπου γυρνάνε... τα όπλα και πυροβολούν. Οι διαγωνιζόμενοι σχηματίζουν έναν κύκλο, βάζουν μία σφαίρα μέσα, το γυρνάνε και... πυροβολούν. Ο καθένας σημαδεύοντας τον μπροστινό του. Όσοι... πέφτουν, τους μαζεύουν απ' τη μέση και περνάμε... στον επόμενο γύρο. Με δύο σφαίρες αυτή τη φορά. Και μετά με τρεις και με τέσσερις... Μέχρι να μείνει μόνο ένας. Ο τελευταίος. Ο "νικητής", που θα καρπωθεί το τεράστιο χρηματικό έπαθλο.
 Μέχρι να φτάσουμε στο τέλος του -ζωής και θανάτου- παιχνιδιού, ο θεατής είναι καθηλωμένος στο κάθισμά του. Παρακολουθεί σφιγμένος, με κομμένη την ανάσα τον ίδιο τον εφιάλτη! Και φυσικά, δεν μπορεί παρά να τον "ρουφήξει" η πλοκή και η ατμόσφαιρα και να μετατραπεί σε έναν "ηδονοβλεψία" της φρίκης του παιχνιδιού!


 Διαρκής, ασταμάτητη ένταση, αγωνία, άγνοια για την έκβαση και κατά σημεία ταύτιση με τον πρωταγωνιστή.
 Ένα νοσηρό θρίλερ για γερά στομάχια, γεμάτο διαστροφή, μία εντυπωσιακή, καθηλωτική ατμόσφαιρα και ένα προδιαγεγραμμένο όσο και τρομερό φινάλε.

 Μία κινηματογραφική έκπληξη από τη Γεωργία, ένα διαφορετικό θρίλερ, πέρα για πέρα συναρπαστικό!


 Βαθμολογία: 7,5/10

13 σχόλια:

  1. Πραγματικά είναι από τις πιο συγκλονιστικές ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια κι όπως λες ...για γερά στομάχια! Δεν την ξεχνάς εύκολα. Είναι από εκείνες τις ταινίες που σε στοιχειώνουν.
    Κάπου είχα διαβάσει ότι οι Αμερικανοί είχαν πάρει τα δικαιώματα για να γυρίσουν ριμέικ της ταινίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για το ριμεϊκ που λες, απο τη στιγμη που βγηκε η ταινια (2005) σκεφτηκαν να το γυρισουν σε Αμερικανικη βερσιον και μαλλον με τον ιδιο σκηνοθετη. Δεν ξερω που κολλησε, αλλα... ευτυχως δε λες;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καταρχήν ζητώ συγνώμη που χάνω κάποιες αναρτήσεις σου μα μόνο το βράδυ έχω λίγο χρόνο για σερφάρισμα και προσπαθώ να προλάβω όσους μπορώ.
    Δεν είναι υποχρέωση το κάνω με ευχαρίστηση δεν θα το έκανα αλλιώς και με ενοχλεί που δεν προλαβαίνω να τα διαβάσω όλα όσα γράφεις.

    Και τώρα στην ταινία.
    Θα ήθελα πραγματικά να την δω αλλά στην πραγματική τους διάσταση και όχι καμουφλαρισμένα τα γεγονότα.
    γιατί το έχω δει κι αυτό σε παρόμοιες ταινίες.
    Βέβαια θα είναι μόνο για εκείνους που έχουν δυνατά στομάχια :))

    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καταρχην δεν υπαρχει κανενας λογος να "απολογεισαι". Δεν μου χρωστας το παραμικρο απο τον χρονο σου. Ακου εκει!
    Αλλωστε, συνηθως γραφω για καποια ταινια ανα 3 μερες κατα μεσο ορο, αλλα μπορει να γραψω και ανα 6 η ανα καθε μερα. Αναλογα το χρονο και τη διαθεση...
    Ομοια κι εσυ κι ο καθενας κατανεμει τον δικο του χρονο κατ' οποια προτιμηση.

    Θα ηθελα λοιπον να σε ευχαριστησω πολυ για τις στιγμες που μπορεις και διαθετεις για να διαβασεις πραγματα που σε ενδιαφερουν. Και χαιρομαι που εδω μπορεις να βρεις πραγματα που σου προσδιδουν ευχαριστηση.

    Και μιλωντας για ευχαριστηση, το blog σου προσφερει καμποση απο δαυτη, απ' τα καλυτερα της μπλογκοσφαιρας, πλημμυρισμενο απο ενα σωρο συναισθηματα και ομορφες μελωδιες!

    Η ταινια, ναι.. Μονο για γερα στομαχια! :)

    Καλο ξημερωμα Αναστασια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα κι από μένα. Τώρα ανακάλυψα το μπλογκ σου, φίλε Mike και απ'ότι βλέπω, θα πέσει πολύ διάβασμα! :-)
    Cheers!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είδα την ταινία το καλοκαίρι και πραγματικά καταγχώθηκα. Δεν είχα διαβάσει προηγουμένως κάτι σχετικό ώστε να είμαι προετοιμασμένη ψυχολογικά και ήμουν σε ένταση για μέρες μετά. Ουφ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. zisi, καλως ηρθες λοιπον, καλιο αργα παρα ποτε ;)
    Καλο διαβασμα ευχομαι!

    Νασαι καλα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. meraldia,
    εμ, πηγες κι εσυ απροετοιμαστη!
    Ειναι "δυνατη" εμπειρια σιγουρα, δεν την ξεχνας ευκολα!
    Καλο βραδυ ευχομαι, νασαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ταινιάρα! Κι αν δεν είχε προηγηθεί το αγαπημένο μου Intacto θα την είχα ακόμη πιο ψηλά. Δεν υπονοώ τίποτα περί αντιγραφής φυσικά απλά κάποια σκηνικά με "τυχερά παιχνίδια" τα πρωτοείδα στο Intacto και έτσι το 13 που ενδεχομένως να είναι και καλύτερο αντικειμενικά έχασε λιγάκι στα μάτια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Intacto ε; Και... αγαπημενο;

    Δυστυχως ρε φιλε δεν το εχω δει ακομα. Εννοειται οτι δικες σου προτασεις παιρνουν αυτοματως σειρα προτεραιοτητας (το συγκεκριμενο και ελεω Max Von Sydow)!
    Το 13 Tzameti παντως μου αρεσε πολυ οπως διαβασες, με εντυπωσιασαν η πρωτοπορια και η ατμοσφαιρα του.

    Καλο βραδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εξαιρετικό θρίλερ! Δυστυχώς θα δούμε αμερικάνικο remake, αλλά τουλάχιστον θα παίζει ο Rourke...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εξαιρετικο και πρωτοτυπο!
    Λες ο Rourke να το σωσει; Αλλα απ' την αλλη η καθηλωτικη ατμοσφαιρα αυτου εδω δυσκολα αναπαραγεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεν ξέρω αν θα το σώσει, αλλά τουλάχιστον είναι ένας λόγος παραπάνω για να δω το remake...

    ΑπάντησηΔιαγραφή