Επιστροφή απ' τη Μυτιλήνη, όπου πέρασα το πρώτο σκέλος των φετινών μου διακοπών και για πρώτο post μεταφέρω απ' το άλλο μπλογκ τη σπουδαία πολιτική ταινία του Alan Pakula, "All the President's Men":
Τα συγκλονιστικά γεγονότα που συντέλεσαν στην αποκάλυψη του σκανδάλου "Watergate" και οδήγησαν στην παραίτηση του Προέδρου Νίξον παρουσιάζονται εξαιρετικά σε μια μοναδική στο είδος της ταινία. Στο "Όλοι οι άνθρωποι τυ Προέδρου" του Άλαν Πάκουλα, ίσως το σημαντικότερο πολιτικό θρίλερ στην ιστορία του κινηματογράφου.
Με λίγα λόγια η ιστορία του περιβόητου σκανδάλου:
Όλα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 1972. Στα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, συλλαμβάνονται κάποιοι διαρρήκτες που φέρουν επάνω τους "κοριούς" για υποκλοπές τηλεφωνημάτων. Ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον αρνείται κάθε ανάμιξη…
Στις 9 Αυγούστου 1974, παρά τις προσπάθειες του 37ου προέδρου των ΗΠΑ να αποφύγει την παραπομπή του στη δικαιοσύνη, εξαναγκάζεται σε παραίτηση. Αν και ο Λευκός Οίκος διέψευσε τα πάντα και ο Νίξον επανεξελέγη το Νοέμβριο του 1972 με μεγάλη πλειοψηφία, το Μάιο του 1973 άρχισαν οι αποκαλύψεις. Στην αρχή αποκαλύφθηκε η σχέση τριών κορυφαίων στελεχών της κυβέρνησης με τις υποκλοπές, οι οποίοι καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν. Στη συνέχεια παραιτήθηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης Έλιοτ Ρίτσαρτνσον, εξαιτίας των πιέσεων που δέχτηκε και την προσπάθεια αποπομπής του ειδικού ανακριτή, Άρτσιμπαλντ Κοξ, ο οποίος είχε αναλάβει την υπόθεση. Όλα τα στοιχεία ενοχοποιούν το άμεσο περιβάλλον του Νίξον, άρα και τον ίδιο. Ο ομοσπονδιακός δικαστής Τζον Σιρίκα που κινεί τα νήματα διαλεύκανσης του μεγαλύτερου πολιτικού σκανδάλου στην ιστορία των ΗΠΑ, ανακηρύσσεται από το περιοδικό Τάιμ, ο άνθρωπος της χρονιάς. Ο αντιπρόεδρος, Τζέραλντ Φορντ, αναλαμβάνει την προεδρία μετά την παραίτηση Νίξον και μερικές εβδομάδες μετά, με προεδρικό διάταγμα απονέμει χάρη στον προκάτοχό του "για όσα αδικήματα ενδέχεται να διέπραξε από τις 20 Ιανουαρίου 1969 μέχρι τις 9 Αυγούστου 1974".
Οι δημοσιογράφοι που ξεσκέπασαν το σκάνδαλο:
Ο Καρλ Μπερνστάιν και ο Μπομπ Γούντγουορντ, ήταν δύο δημοσιογράφοι στην Ουάσινγκτον Ποστ. Οι δύο αυτοί άνθρωποι, ήταν που, ουσιαστικά με τις επίπονες έρευνές τους, έφεραν στο φως το σκάνδαλο. Αξιοποιώντας τα στοιχεία της πηγής τους, που οι εφημερίδες της εποχής ονόμαζαν Βαθύ Λαρύγγι, έκαναν έρευνα σε βάθος τα αποτελέσματα της οποίας έδειξαν την πόρτα εξόδου από την προεδρία στο Ρίτσαρντ Νίξον. Επί δεκαετίες οι δύο άνδρες αρνούνταν να αποκαλύψουν την ταυτότητα της πηγής τους, έχοντας δεσμευτεί πως θα την αποκαλύψουν μόνο μετά το θάνατό του. Την περασμένη Πέμπτη διαβάσαμε στις εφημερίδες πως ο μυστηριώδης άνθρωπος, που όλοι γνώριζαν ως Βαθύ Λαρύγγι, αποκαλύφθηκε ο ίδιος σε συνέντευξή του στο περιοδικό Βάνιτι Φέιρ. Ήταν ο Μαρκ Φελτ, 91 ετών σήμερα και πρώην υποδιευθυντής του Εφ Μπι Άι. Οι Μπερνστάιν και Γούντγουορντ, μετά την ομολογία του Φελτ, επιβεβαίωσαν την αλήθεια των λόγων του. Όπως είπε ο ίδιος στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό, ένας από τους λόγους που τον ώθησε στην πράξη του, ήταν η οικογένειά του που κατάφερε να τον πείσει πως η πράξη του είναι ηρωική και θα αποδειχτεί ωφέλιμη για τον ίδιο.
Η ιστορία λοιπόν είναι γνωστή στους περισσότερους. Αυτό όμως δεν αποθαρρύνει στο παραμικρό τον σκηνοθέτη, Άλαν Πάκουλα, από το να εμπλουτίσει το καταπληκτικό σενάριο που έχει στα χέρια του, με αμείωτη ένταση και αγωνία ως προς την έκβαση της υπόθεσης, και ξεδιπλώνοντας επί της οθόνης τις διαρκείς σεναριακές ανατροπές να κρατάει ζεστό το ενδιαφέρον του υποψιασμένου θεατή. Όσο δε, για εκείνους οι οποίοι παρακολουθήσουν το "All the president' s men" δίχως να είναι ενήμεροι των πραγματικών γεγονότων, αυτοί σίγουρα θα αποζημιωθούν με το παραπάνω!
Και βέβαια, ο μεγάλος Αμερικανός σκηνοθέτης αντλεί δύναμη, πέρα από το εκπληκτικό -και βραβευμένο- σενάριο, κυρίως από το πρωταγωνιστικό δίδυμο. Δύο σπουδαίοι ηθοποιοί, Ο Ντάστιν Χόφμαν και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, υποδυόμενοι τους δύο δημοσιγράφους που ξεσκέπασαν το σκάνδαλο "Γουότεργκεϊτ", ξεδιπλώνουν το τεράστιο ταλέντο τους αφήνοντας εποχή ως ένα από τα καλύτερα δίδυμα στην ιστορία του Σινεμά.
Βαθιά πολιτικό σινεμά, από τις σημαντικότερες και σπουδαιότερες πολιτικές ταινίες.
Βαθμολογία: 9/10
φίλε πολύ ωραίο το blog σου,αλλά μια παράκληση:
ΑπάντησηΔιαγραφήαν μπορείς να έχεις μια ενημέρωση και για τον ισπανόφωνο-λατινοαμερικάνικο σινεμά και για μας του λάτρεις,gracias
mike είμαι μεγάλη φαν των πολιτικών ταινιών της δεκαετίας του 70 -νομίζω ότι τότε είναι που πήρε τα πάνω του το συγκεκριμένο είδος ταινιών. Τούτη εδώ η ταινία είναι σαφώς από τις κορυφαίες - και τι ερμηνείες από τους δύο πρωταγωνιστές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια στις διακοπές σου!
Welcome back!!Ταινίες της δεκαετίας 70 προσκυνάω!!Πόσο μάλλον για την συγκεκριμένη που μαζί με το ''Δικτυο'' και τον ''Εξορκιστή''είναι το τοπ 3 της δεκαετίας 70.
ΑπάντησηΔιαγραφήMike χαίρομαι πολύ γι' αυτή την ανάρτηση καθώς συνδυάζει πράγματα που τόσο πολύ αγαπάω στο σινεμά: Το σινεμά των '70ς καθώς και το πολιτικό-κοινωνικό σινεμά αυτής της δεκαετίας. Σίγουρα πρόκειται μία από τις καλύτερες και πιο σημαντικές πολιτικές ταινίες στην ιστορία του σινεμά όπως επίσης και της δεκαετίας του 1970.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης χαίρομαι που βλέπω να υπάρχουν και άλλοι φαν του πολιτικού σινεμά αυτής δεκαετίας, αλλά και γενικά των '70ς.
Μιας και ο academy ανάφερε τον "Εξορκιστή" θα ήθελα να πω ότι η "Η προφητεία" πάντα μου άρεσε περισσότερο από τον "Εξορκιστή". Αν και στα δύο βάζω βαθμολογία 5 (Αριστούργημα), την "προφητεία" την θεωρώ πολύ πιο τρομαχτική από τον "εξορκιστή".
4,5: Πολύ καλή (+)
0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα
Λεφτερη καταρχην καλως ηρθες και ευχαριστω για τα καλα λογια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ισπανικο σινεμα και το λατινοαμερικανικο ειναι αρκετα ενδιαφεροντα και μπορεις να ριξεις μια ματια στις υπαρχουσες αναρτησεις. Υποσχομαι μια δυο νεες τις επομενες ημερες, αλλα γενικα νομιζω οτι για το συγκεκριμενο χωρο θα κανεις λιγη υπομονη αφου υπαρχουν πολλες περισσοτερες χωρες με μεγαλυτερη γκαμα επιλογων, που μου ειναι πιο ευκολο να επιλεγω (Ιταλια, Αγγλια, Γαλλια, Γερμανια, Ελλαδα, Ρωσια, Ιαπωνια, Αμερικη κλπ.)...
crispy πραγματι σπουδαια δεκαετια γενικα για το σινεμα, οπως εχουμε ξαναπει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔευτερο μερος διακοπων το Σεπτεμβρη τωρα.. Νασαι καλα!
academy καλως σας βρισκω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαινιαρες και οι δυο που αναφερεις. Για top3 της καλυτερης κινημ/κης δεκαετιας ειναι λιγο δυσκολο να το βγαλουμε αμεσως!
argiri τα 70s ειναι σπουδαια, αλλα ξερω οτι εσυ συγκεκριμενα γουσταρεις τρελα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εν λογω ταινια ειναι μια πραγματικα σπουδαια πολιτικη -και οχι μονο- ταινια στην ιστορια του σινεμα.
Εξαιρετική ταινία! Από τα καλύτερα πολιτικά θρίλερ της δεκαετίας του 70 (επομένως και γενικότερα)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Έχω 9-10 χρόνια που το είδα, αλλά μάλλον θα συμφωνήσω με το βαθμό σου.
σωστα. Να προσθεσω οτι ταινιες σα κι αυτην, με στιβαρο θεμα (πολιτικο συγκεκριμενα) δεν ξεχνιουνται ευκολα, οποτε και τοσα χρονια να περασουν (οσα λες) τη γενικη εικονα την εχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι... Πάντως προτιμώ το The Manchurian Candidate και το Three Days of the Condor...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πρωτο ναι, το δευτερο ειναι καλο αλλα προσωπικα δεν με ενθουσιαζει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι απ' όλα τα πολιτικά θρίλερ προτιμώ τα "The Conversation", "The Parallax View" και "The Manchurian Candidate".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνταξει το πρωτο που αναφερεις ηταν και πρωτοποριακο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραιες και οι τρεις, δε λεω οχι. Ειναι πολλες οι σπουδαιες πολιτικες ταινιες. Προσωπικα αναμεσα στις κορυφαιες θα εβαζα και το "Ζ" του Γαβρα!
Το "Ζ" δεν το έχω δει ρε γμτ!!! (δεν βρίσκω ελληνικούς υπότιτλους)
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Μλκ που δεν το έβαλα στο αντίστοιχο αφιέρωμα...
Οντως πρεπει να μπει (σε επομενο αφιερωμα), ειναι ταινιαρα φιλε μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή