El Secreto de sus Ojos, Juan Jose Campanella, 2010

 "The Secret in their Eyes" («Το Μυστικό στα Μάτια της»), η ευχάριστη έκπληξη απ' την Αργεντινή και το σκηνοθέτη Juan Jose Campanella («Ο γιος της νύφης»), που κέρδισε πολλά βραβεία με κυριότερο το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Πραγματικά πρόκειται για πολύ καλή ταινία, αλλά προσωπικά διαφωνώ με τη μεγάλη διάκριση που πέτυχε, μιας και στις περσινές υποψηφιότητες υπήρχε η «Λευκή Κορδέλα», το μεγάλο αριστούργημα του Haneke. Anyway...

 Η υπόθεση της ταινίας:

 Ιούνιος 1974, Μπουένος Άιρες: ο αστυνομικός Μπενχαμίν Εσπόζιτο αναλαμβάνει τη διερεύνηση  της βάναυσης δολοφονίας μιας νεαρής γυναίκας, η οποία βρίσκεται νεκρή στο σπίτι της. Ο σύζυγός της Ρικάρντο Μοράλες είναι συγκλονισμένος από την είδηση και πιέζει τον Εσπόζιτο να του ορκιστεί ότι θα βρει τον δολοφόνο και θα τον οδηγήσει στη δικαιοσύνη. Ο Μπενχαμίν στηρίζεται στη βοήθεια του  συναδέλφου και φίλου του Πάμπλο, ο οποίος αν και αντιμετωπίζει πρόβλημα με το ποτό είναι ιδιαίτερα έμπειρος και σχολαστικός, και της νεαρής γοητευτικής προϊσταμένης του Ιρένε Μενέντεζ-Χέιστινγκς. Η Ιρένε έχει μόλις επιστρέψει στη χώρα μετά από σπουδές στην Αμερική και του έχει δείξει μια ιδιαίτερη συμπάθεια και εμπιστοσύνη. Ύστερα από εντατικές προσπάθειες, καταφέρνουν να συλλάβουν τον ύποπτο Ισίντορο Γκόμεζ και να τον οδηγήσουν στην ανάκριση. Οι διασυνδέσεις όμως του Γκόμεζ με το παρακράτος των μυστικών υπηρεσιών, στέκονται εμπόδιο στο έργο τους και παρότι η έρευνά τους δεν ολοκληρώνεται, αναγκάζονται να αρχειοθετήσουν το έγκλημα χωρίς να το εξιχνιάσουν.

  Ο Campanella εκπλήσσει ευχάριστα με αυτό το πολύ δυνατό εγκεφαλικό θρίλερ μυστηρίου. Το σενάριο δια χειρός Καμπανέγια είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα του Αργεντινού συγγραφέα Eduardo Sacheri, «La pregunta de sus  ojos». Η υπέροχη φωτογραφία του Φελίξ Μόντι «ζωντανεύει» την ατμόσφαιρα των 70s που τη συνοδεύουν οι κοινωνικοπολιτικές ματιές του Χουάν Χοσέ Καμπανέγια (σε μία Αργεντινή λίγο πριν το στρατιωτικό πραξικόπημα), οι ερμηνείες είναι καλές και η ανάπτυξη των χαρακτήρων δίνεται εξαιρετικά απ' το σκηνοθέτη.

 Η ιστορία εξελίσσεται σε δύο χρόνους. Το παρόν του 1999 και το παρελθόν του 1974. Φυσικά και το παρελθόν μας απασχολεί περισσότερο, αφού εκεί γυρνάει ο πρωταγωνιστής και πρώην ομοσπονδιακός πράκτορας, Benjamín Espósito (Ricardo Darin), για να λύσει το μυστήριο σχετικά με την υπόθεση βιασμού και δολοφονίας, που τον είχε επηρεάσει βαθιά και τον στοιχειώνει όλα αυτά τα 25 χρόνια, στην προσπάθεια που καταβάλει να γράψει -ως συγγραφές πια- το πρώτο του μυθιστόρημα.
 Παράλληλα παρακολουθούμε και το ιστορικό ενός χαμένου έρωτα, του ρομαντικού πρωταγωνιστή με την αφεντικίνα του Ιρένε, αλλά και την προσπάθεια επανασύνδεσης στο σήμερα.

 Οι χαρακτήρες είναι όλοι συμπαθείς (έχει φροντίσει ο σκηνοθέτης γι' αυτό), οι ρυθμοί είναι οκ, η ένταση κρατάει σε διάρκεια, το αστυνομικό σκέλος ενδιαφέρον, οι διάλογοι πολύ καλοί, το χιούμορ έξυπνο, όμως η λύση του μυστηρίου γίνεται όλο και πιο προβλέψιμη μέχρι τα τελικά «αποκαλυπτήρια», που απλώς επιβεβαιώνουν την κάθαρση που αναζητούσαν τόσο οι ήρωες όσο και οι θεατές.

 Συνολικά πρόκειται για μία πολύ καλή ταινία, όχι όμως κάποιο συγκλονιστικό αριστούργημα. Ταινία που θα τη δεις και θα τη συζητήσεις για καιρό, ειδικά κάποιες σεκάνς είναι αριστουργηματικές και σου μένουν, όμως δε θα σου αναπτύξει την επιθυμία να την παρακολουθήσεις ξανά. Τουλάχιστον αυτό συνέβη σε εμένα..

 Πληθώρα βραβεύσεων στην Αργεντινή αλλά και στο εξωτερικό, με σημαντικότερη στιγμή το Oscar ξενόγλωσσης ταινίας. Τεράστια εισπρακτική επιτυχία στην Αργεντινή (τη μεγαλύτερη όλων των εποχών), μεγάλη ταμειακή απήχηση και στην Ισπανία, ενώ ιδιαίτερα δημοφιλής έγινε σε όλη την Ευρώπη, όπου απέκτησε φανατικό κοινό.

 Βαθμολογία: 7,5/10