«Η Εαρινή Σύναξη των Αγροφυλάκων» αποτελεί μία ξεχωριστή στιγμή στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού σινεμά. Απ' τον Δήμο Αβδελιώδη («Αθέμιτος Ανταγωνισμός», «Το Δέντρο που Πληγώναμε», «Η Νίκη της Σαμοθράκης») και το 1999 μία άκρως πρωτότυπη, άκρως ενδιαφέρουσα και πολυβραβευμένη ταινία με έξοχο σενάριο και καταπληκτική φωτογραφία.
Η υπόθεση της ταινίας:
Χίος, 1960. Το συμβούλιο της Κοινότητας Θολοποταμίου, λόγω του αιφνίδιου θανάτου τού εκεί αγροφύλακα, ζητεί πιεστικά από τον αγρονόμο της περιοχής, να διορίσει νέο στη θέση του εκλιπόντος. Οι διαθέσιμοι αγροφύλακες αρνούνται να πάνε σε αυτό το χωριό, επηρεασμένοι από την κακή του φήμη και από το γεγονός ότι ο συνάδελφός τους έχασε τη ζωή του εκεί εν ώρα υπηρεσίας. Όταν το Κοινοτικό Συμβούλιο επαναφέρει το αίτημά του προσφέροντας μεγαλύτερο μισθό σ’ αυτόν που θα δεχθεί, εμφανίζονται τέσσερις υποψήφιοι για τη θέση…
Ο Δήμος Αβδελιώδης κατάγεται απ' τη Χίο και έτσι η αναφορά στο εν λόγω νησί δεν είναι τυχαία. Επιπλέον ο ίδιος ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι η ταινία είναι βασισμένη σε εφηβικά βιώματά του στο νησί.
Επί της ουσίας παρακολουθούμε 4 αγροφύλακες σε κάποιο χωριό της Χίου να εναλάσσονται όπως και οι τέσσερις εποχές.
Και ο Αβδελιώδης σκηνοθετεί λιτά, αυθεντικά και ποιητικά και γεμίζει τις περίπου τρεις ώρες της ταινίας, που παρεπιμπτόντως κυλάνε ευχάριστα και καθόλου κουραστικά, με έξυπνους διαλόγους, πολλά συναισθήματα, πανέμορφα κάδρα, εικόνες γεμάτες ελληνική ύπαιθρο και γνήσια εγχώρια παράδοση, αλλά και μουσική που δένει άρτια με τα τοπία και τα συμβάντα που παρακολουθούμε.
Οι ηθοποιοί είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία ερασιτέχνες και το αποτέλεσμα είναι η εξαιρετική αισθητική που πηγάζει απ' το φιλμ. Τέσσερις διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι, με διαφορετικούς χαρακτήρες, διαφορετικά πάθη και αδυναμίες. Καθείς εξ αυτών αντιστοιχεί σε καθεμιά εκ των τεσσάρων εποχών του χρόνου, ενώ εξαιρετικά έρχεται και δένει η υπέροχη μουσική του Βιβάλντι, μιας και οι μαγικές «4 Εποχές» στολίζουν μοναδικά τις εικόνες των εποχών του χρόνου.
Τέλος η φύση, ως έτερη πρωταγωνίστρια της ταινίας μας μαγεύει με τις ομορφιές αλλά και τις κλιματολογικές μεταπτώσεις της.
Η ταινία βρήκε πολύ μεγάλη απήχηση στη Θεσσαλονίκη όπου και βραβεύτηκε με τα βραβεία κοινού και σκηνοθεσίας, αλλά και στην Αθήνα, ενώ θεωρείται δικαίως μία σπουδαία στιγμή στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Οπωσδήποτε η καλύτερη ελληνική των '90s και ίσως και της επόμενης δεκαετίας.
Βαθμολογία: 8/10
Πάρα πολύ καλή ταινία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε αποτελέσει για μένα πολύ ευχάριστη έκπληξη όταν την είχα δεί, χωρίς να γνωρίζω τίποτα για την υπόθεση, τη διάρκεια, κτλ...
Όντως, αν και σχεδόν τρίωρη, δεν κουράζει
(ίσως αυτούς που δεν έχουν συνηθίσει σε τέτοιους ρυθμούς - αυτοί οι ίδιοι που κοροϊδεύουν τον Αγγελόπουλο, χωρίς να έχουν δεί ούτε μία ταινία του - αλλά μην αρχίσω τώρα).
Απο τις ταινίες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το χιλιοκλισαρισμένο : "Μπορεί να σταθεί καλά και στο εξωτερικό"
Ας ειναι κλισε φιλε μου, δεν παυει να ειναι και αληθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχως εκφραζει την αξια του ελληνικου κινηματογραφου. Και ειδικα εγω εχω αναφερθει (και εδω και αλλου) οχι με τοσο καλα λογια για το σινεμα μας. Εχουμε δυνατοτητες, εχουμε σημαντικο παρελθον (σκηνοθετες σαν τον Αβδελιωδη η τον Αγγελοπουλο που αναφερεις, μας το θυμιζουν), αλλα προτιμαμε να κανουμε τη μια σαχλη ταινια μετα την αλλη με ελαχιστες εξαιρεσεις...
Έτσι είναι, δυστυχώς !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη στιγμή που άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν να επιδείξουν πολύ ποιοτική παραγωγή (βλέπε Τουρκία), εμείς γυρίζουμε το "Λούφα και παραλλαγή" νο.15, και αναδεικνύουμε τη Ζέτα Μακρυπούλια σε νέα Κατίνα Παξινού.
Χάλια !
Αποθέωση του φτωχικού κινηματογράφου, όταν η φλόγα στη ψυχή του δημιουργού απλά αρκεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα αναφέρω τα λόγια του θρυλικού Αλέξη Δαμιανού από μια συνέντευξη του για τον σκηνοθέτη: ʼʼΟ Δήμος Αβδελιώδης από το “Δέντρο που Πληγώναμε” μέχρι την “Εαρινή Σύναξη” πάλλεται με τις φουσκοδεντριές, λαμπερός, με δώρα παιδικά. Πάλλεταιʼʼ.
curious_ape009 ετσι ειναι δυστυχως. Βηματα προς τα πισω κανουμε συνεχως, με ελαχιστες εξαιρεσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήφπφ καλησπερα,
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω για το αποσπασμα της συνεντευξης του Δαμιανου. Υπεροχο!