Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Tacones Lejanos, Pedro Almodovar, 1991

 
 
 Μία από τις όχι κορυφαίες ταινίες στην ώριμη ωστόσο δεκαετία του Pedro Almodovar, τα «Ψηλά Τακούνια» είναι μία ξέφρενη κωμωδία, που σε κάθε περίπτωση δεν απογοητεύει τους οπαδούς του «τρελού» Ισπανού. 
Σε σενάριο και σκηνοθεσία Almodovar, με τους: Victoria Abril, Marisa Paredes, Miguel Bosé.
 
 Η υπόθεση:
 Η διάσημη τραγουδίστρια Becky Del Paramo (Marisa Paredes) επισκέπτεται μετά από 15 χρόνια απουσίας την κόρη της (Victoria Abril) για να ανακαλύψει ότι είναι παντρεμένη με έναν πρώην δεσμό της. Η δολοφονία του συζύγου (Miguel Bosé) θα αναστατώσει τις ζωές τους στρέφοντας τις υποψίες επάνω τους
 
 Ένα ιδιαιτέρως... φονικό τρίγωνο θα δημιουργηθεί, όταν μια διάσημη τραγουδίστρια και ηθοποιός επιστρέφει μετά από πολύχρονη πορεία στο εξωτερικό στη Μαδρίτη, για να επανασυνδεθεί με την κόρη της. Πολύ σύντομα θα επέλθει η σύγκρουση, με αφορμές την εγκατάλειψη της κόρης στην τρυφερή ηλικία των 13 ετών από μια μάνα που ενδιαφερόταν μόνο για την καλλιτεχνική της ανέλιξη αλλά και το γεγονός ότι πλέον, η πρώτη είναι παντρεμένη με έναν πρώην γκόμενο της τελευταίας.

 Αυτή είναι μόλις η αρχή μια ξέφρενης αλμοδοβαρικής ταινίας, στο γνώριμο στιλ του ισπανού σκηνοθέτη, με το ανάλογο χιούμορ, πολύ και όμορφο τραγούδι, εικαστική πανσπερμία και πολλά στοιχεία από το παρελθόν του ιδιαίτερου αλμοδοβαρικού σύμπαντος.
 
 Στην πορεία τα πράγματα θα μπλεχτούν ακόμη περισσότερο, όταν ο σύζυγος της κόρης βρεθεί νεκρός και φυσικά, οι υποψίες θα πέσουν σε μάνα-κόρη. Ακολουθεί ο κακός... αλμοδοβαρικός χαμός μέχρι το έντονο δραματικά φινάλε και ο υπέροχος σκηνοθετικός... φόρος τιμής στον τίτλο του φιλμ.

 Πέρα από όλα όμως, ξεχωρίζουν οι συνολικά έξοχες πρωταγωνιστικές ερμηνείες (με λιγότερο καλή την Victoria Abril), ακολουθούμενες από 2-3 πραγματικές σπουδαίες σεκάνς, μία εκ των οποίων και εκείνη στο φινάλε.
 
 Το... τρελό αγόρι της Ισπανίας και ανατόμος της γυναικείας ψυχολογίας, καταπιάνεται με τί άλλο, τις αγαπημένες του γυναίκες. Τοποθετεί λοιπόν στο επίκεντρο της ιστορίας του μάνα και κόρη, που έχουν να ιδωθούν 15 χρόνια και έρχονται σε σύγκρουση εξαιτίας ενός άντρα. Η σχέση τους θα δοκιμαστεί έντονα, όμως η επανασύνδεση θα έρθει μέσα από ένα λυτρωτικά επώδυνο τρόπο.
 
 Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο το κωμικό στοιχείο -αναφαίρετο κομμάτι της αλμοδοβαρικής παλέτας- ενισχύει και/ή συμπληρώνει τη δραματουργική εξέλιξη της ιστορίας. Άποψη πολλών ότι με βάση το σενάριο, θα μπορούσε να αποφευχθεί, για να τονιστούν καλύτερα οι δραματικές στιγμές. Ίσως κι ο ίδιος ο Αλμοδόβαρ να μην ήταν σίγουρος για το ποια στροφή ήθελε να πάρει το στόρι του (κωμική / δραματική). Αλλά, καλύτερα, ας αποφασίσουν για αυτό οι οπαδοί του ισπανού σκηνοθέτη.
 
 Η ατμόσφαιρα πάντως που στήνει ο Αλμοδόβαρ είναι εντυπωσιακή, οι ερμηνείες όπως προαναφέρθηκε άψογες, προεξάρχουσας της σταθερά πολύ καλής Marisa Paredes, ενώ οι υπέροχες μουσικές μαζί με τα πανέμορφα χρώματα ντύνουν με έναν ποικιλόμορφο μανδύα την ιστορία. Δε λείπουν βέβαια τόσο οι γνώριμες παρανοϊκές καταστάσεις που στήνει ο Ισπανός όσο και η ιδιότυπη αφήγηση που τον συντροφεύει στο σύνολο του έργου του.

 Βέβαια η ταινία δε συγκαταλέγεται στα αριστουργήματά του, καθώς υπολείπεται των άλλων πέντε κορυφαίων ταινιών του. Κατά χρονολογική -όχι αξιολογική- σειρά: Καυτή Σάρκα (1997), Όλα για τη Μητέρα μου (1999), Μίλα της (2002), Κακή Εκπαίδευση (2004), Γύρνα Πίσω (2006).
 
 Βραβείο Σεζάρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα στην ίδια κατηγορία, για αυτή την «έξαλλη» ταινία από την πρώιμη περίοδο του ισπανού σκηνοθέτη.

 Βαθμολογία: 6/10

3 σχόλια:

  1. Ειχα πολυ καιρο να ερθω απο εδω λογω στρατου.Δεν ξεχνώ ομως ποτέ τους μπλοκόφιλους και ετσι περνάω σήμερα για ν αφησω πολλές ευχες για εναν ομορφο μηνα.Καλο καλοκαιρι να περάσεις * • ♫ ♫ ♫ • *** • ♫ ♫ ♫ • ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναμένουμε μία από τις υπέροχες κριτικές σου και για το "Δέρμα που κατοικώ".Μακριά από το "Δεν κρατιέμαι"- η μεγαλύτερη απογοήτευση από Αλμοδοβάρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστω πολυ για την ψηφο εμπιστοσυνης. Το τελευταιο του δεν το εχω δει και δεν σκοπευω να το κανω επειδη ακριβως ακουω και διαβαζω αυτο που γραφεις!
      Οσο για το «Δερμα...» υπαρχει ηδη κριτικη στο blog, θα τη βρεις εδω: http://greatdirectorsgreatmovies.blogspot.gr/2012/01/la-piel-que-habito-pedro-almodovar-2011.html

      Γενικα παντως, στο κατω μερος του blog υπαρχουν ετικετες με σκηνοθετες και χωρες, οπου μπορεις να ψαξεις διαφορες ταινιες.

      Διαγραφή