Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Boy A, John Crowley, 2007

 

 Μια όμορφη ιστορία με κεντρικά θέματα το δικαίωμα μιας δεύτερης ευκαιρίας και τη συγχώρεση. Σε σκηνοθεσία John Crowley, σενάριο Mark O'Rowe, βασισμένο στην πολυβραβευμένη νουβέλα του Jonathan Trigell, με τους: Andrew Garfield, Peter Mullan, Katie, Lyons, Siobhan Finneran, Alfie Owen, κ.ά..

 Η υπόθεση:
 Βασισμένο στο πολυβραβευμένο ομώνυμο μυθιστόρημα του νεαρού Βρετανού συγγραφέα Τζόναθαν Τρίγκελ, το "Boy A" είναι μια τολμηρή και όμορφη ιστορία για τη φύση της συγχώρεσης και την αναζήτηση ταυτότητας. Πρωταγωνιστής είναι ο Τζακ, ένας 24χρονος νεαρός που έχει ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη φυλακή, για ένα έγκλημα που διέπραξε ως παιδί. Τώρα πρέπει να επανενταχθεί σε μια κοινωνία, για την οποία γνωρίζει ελάχιστα, πρέπει να αφήσει πίσω το παρελθόν και να διαμορφώσει μια νέα ταυτότητα, με νέους φίλους και μια νέα φιλενάδα. Δεν ξεφεύγεις όμως τόσο εύκολα από το παρελθόν. Θα καταφέρει ο Τζακ να λυτρωθεί από αυτό;

 Καταρχάς το εν λόγω φιλμ, λόγω σεναρίου (βασισμένο στο ομώνυμο πολυβραβευμένο μυθιστόρημα του βρετανού συγγραφέα Jonathan Trigell), επρόκειτο να γυριστεί για την τηλεόραση. Ωστόσο η οπτική του John Crowley (Intermission), που αφορά στην ουδέτερη προσέγγιση του παρελθόντος του πρωταγωνιστή, ώθησε τους παραγωγούς να το γυρίσουν για τη μεγάλη οθόνη. Και φυσικά, να δικαιωθούν από το αποτέλεσμα.

 Σε αυτήν λοιπόν τη low budget ταινία, με ύφος πλησίον του βρετανικού Free Cinema των '60s, θίγονται κυρίως τα ζητήματα της δεύτερης ευκαιρίας αλλά και της συγχώρεσης. Δεύτερη ευκαιρία σε έναν εγκληματία (εντός ή εκτός εισαγωγικών) να επανενταχθεί στην κοινωνία και συγχώρεση για το αμαρτωλό παρελθόν από τον κοινωνικό περίγυρο.
 Γράφω κυρίως, διότι ο Crowley ασχολείται και με τα αιμοβόρα ΜΜΕ στο ρόλο δικαστών-εισαγγελέων, με τις αδιάφορες μητέρες, την οικογενειακή εγκατάλειψη γενικά, τον εφηβικό και αγνό έρωτα, τις συμμορίες ανηλίκων, τη λεκτική, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση, τα ναρκωτικά, την υποκρισία της κοινωνίας, την ευκολία με την οποία μικρά παιδιά προβαίνουν σε άνομες πράξεις, ακόμη και σε δολοφονία ζώων, τη μοναξιά, τη μετάνοια, την αναζήτηση νέας ταυτότητας και το θάψιμο του παρελθόντος, την εσωτερική κραυγή αγωνίας, το θάνατο...

 Η ιστορία ξεκινάει παρουσιάζοντας τον νεαρό Jack. Είναι το Αγόρι Α, μόνο που παλιά... δε λεγόταν Jack Barridge αλλά Eric Wilson. Ουσιαστικά του πήραν το όνομα για να του δώσουν τη ζωή...
 Στην ηλικία των 11 ετών διέπραξε μαζί με το φίλο του (ένα αντικοινωνικό, επιθετικό παιδί, θύμα σεξουαλικής κακοποίησης) ένα αποτρόπαιο έγκλημα (σκότωσαν ένα συνομήλικο κορίτσι), εξαιτίας του οποίου πέρασε τα προεφηβικά του χρόνια στη φυλακή, ενώ μόλις έχει αποφυλακιστεί, περίπου 15 χρόνια μετά και έφηβος πια και αυτό που θέλει είναι να ξανακερδίσει τη ζωή του, συμπληρώνοντας το κενό των χαμένων χρόνων. Όμως τα εμπόδια είναι πάρα πολλά, με αναγκαιότερο να διαγράψει την παλιά του ταυτότητα και να ξεκινήσει από το μηδέν, με άλλο όνομα. 
Έτσι τυχαία επιλέγει το Τζακ και με την πολύτιμη βοήθεια του Terry, κοινωνικού λειτουργού / δικαστικού επιμελητή προσπαθεί να ενσωματωθεί σε μια εντελώς αλλαγμένη κοινωνία.

 Σιγά σιγά, υπό τη σωστή καθοδήγηση του μέντορά του και την αρμόζουσα συμπεριφορά, ο έτσι κι αλλιώς συμπαθής, χαμηλών τόνων, καλοκάθαγος έφηβος θα ενσωματωθεί στην κοινωνία βρίσκοντας δουλειά, δημιουργώντας νέες φιλίες αλλά και ανακαλύπτοντας τον εφηβικό έρωτα, κάτι που δεν είχε την ευκαιρία να κάνει «τότε».

 Όμως γνωρίζει καλά ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποκρύψει για πάντα την παλιά του ταυτότητα και ώ, τι ειρωνεία, αυτό θα γίνει με αφορμή μια ηρωική πράξη. Όντας συνοδηγός στο φορτηγάκι του καλύτερού του φίλου και συναδέλφου, ο Τζακ ενστικτωδώς θα του φωνάξει να σταματήσει μόλις είδε ένα αυτοκίνητο εκτός πορείας κάπου μέσα στα χωράφια. Οι δυο τους θα τρέξουν και θα σώσουν εν τέλει ένα κοριτσάκι απεγκλωβίζοντάς το. Η ηρωική του πράξη θα γίνει γνωστή και δημοσιογράφοι θα εμφανιστούν στη δουλειά του για να του κάνουν αφιέρωμα. 
Οι ίδιοι δημοσιογράφοι που λίγο καιρό μετά θα ταυτοποιήσουν τον Τζακ με τον Έρικ και ουσιαστικά θα τον επαναφέρουν απότομα στην ωμή πραγματικότητα επιβεβαιώνοντας τους φόβους του, ότι δηλαδή δε θα μπορέσει ποτέ να «δραπετεύσει»...

 Ο Andrew Garfield (Λέοντες αντί Αμνών), στον πρώτο πρωταγωνιστικό ρόλο της καριέρας του, σε ηλικία μόλις 25 ετών, δίνει μία καθηλωτική ερμηνεία και αποτελεί έναν ισχυρό λόγο για να δει κανείς την ταινία. Η οποία ωστόσο έχει κι άλλα θετικά. Όπως αυτήν την ουδέτερη ματιά του σκηνοθέτη στο παρελθόν του Τζακ ή τον σταθερά αξιόλογο ερμηνευτικά Σκοτσέζο Peter Mullan αλλά και όλους τους δεύτερους ρόλους ή την έξοχη φωτογραφία και ακόμη, κάποια credits στο μοντάζ και ορισμένα ιδιαίτερα προσεγμένα πλάνα. 
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι παρουσιάζει κενά στο σενάριο, με τον Κρόουλι να προσπαθεί μάταια να τα καλύψει με τα απανωτά flashbacks αλλά και μέσω μιας αναίτιας αγιοποίησης του ήρωα, κάτι που αποτελεί ένα (μεγάλο για πολλούς) μείον για μια θλιβερά όμορφη, σκληρή, έντονα συναισθηματική και αληθινά συγκινητική ταινία (ειδικά το φινάλε, όπου επιτέλους παρακολουθούμε την ψυχική κραυγή του ήρωα), που ναι μεν πραγματεύεται ένα γνώριμο και χιλιοειπωμένο θέμα, όμως είναι τόσο μα τόσο διαφορετική από κάθε άλλη ταινία του είδους.

 Τελικά δεύτερη ευκαιρία υπάρχει; Δυστυχώς, όχι! Όχι, εξαιτίας των προκαταλήψεων, των εισαγγελικών ΜΜΕ, των ανθρώπων που δεν έχουν μάθει να συγχωρούν αλλά αντίθετα ταμπελοποιούν εύκολα, των οπισθοδρομικών, υποκριτικών κοινωνιών.

 Το Boy A τιμήθηκε με βραβεία BAFTA για την ερμηνεία του Άντριου Γκάρφιλντ, τη σκηνοθεσία του Τζον Κρόουλι και το μοντάζ της Λουκία Ζουκέτι αλλά και με βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στο φεστιβάλ του Βερολίνου 2008.

 Βαθμολογία: 6,5/10

3 σχόλια:

  1. Σκληρή κι αξιόλογη ταινία στο σύνολό της. Πϊστεύω ότι ξεχωρίζει από πολλές άλλες ταινίες αυτού του είδους που το παίζουν και καλά αντικειμενικά ρεαλιστικές, ωστόσο είναι γεμάτες με ωραιωποιήσεις, διδακτισμούς και γενικά καθώς πρέπει καταστάσεις.

    3,5/5: Αρκετά καλή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομιζω οτι αυτος ειναι και ο λογος που ξεχωρισε και αγαπηθηκε απο το κοινο!
    Μαζι φυσικα με την καθηλωτικη ερμηνεια του Andrew Garfield, αλλα και το τρομερο φιναλε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σου πω την αλήθεια είχα ξεχάσει ότι έπαιζε ο Garfield σε αυτήν την ταινία. Απορώ πως έδωσε μια τέτοια ερμηνεία. Δεν τον έχω και σε μεγάλη εκτίμηση.

      Διαγραφή