La Tourneuse De Pages, Denis Dercourt, 2006

 Μία ακόμη ενδιαφέρουσα γαλλική ταινία απ' τον Denis Dercourt και το 2006. Ουσιαστικά πρόκειται για ιστορία εκδίκησης με αρκετές ωστόσο σεναριακές υπερβολές, αλλά μία εκπληκτική ατμόσφαιρα και την υπέροχη μουσική ενορχήστρωση του Jérôme Lemonnier στο επίκεντρο.

 Η υπόθεση της ταινίας:
 Η δεκάχρονη μαθήτρια πιάνου Melanie Prouvost (Deborah Francois), κόρη φτωχής οικογένειας, μελετά σκληρά για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο Εθνικό Ωδείο. Την κρίσιμη ημέρα και κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς της, μία κριτής, η διάσημη πιανίστρια Ariane Fouchecourt (Catherine Frot), την αποσυντονίζει υπογράφοντας ένα αυτόγραφο με αποτέλεσμα να καταστρέψει όποιες ελπίδες είχε για εισαγωγή. Η Melanie απογοητεύεται και εγκαταλείπει οριστικά το πιάνο. Περίπου δέκα χρόνια μετά, η ενήλικη Melanie βρίσκει δουλειά στο δικηγορικό γραφείο του Jean Fouchecourt (Pascal Greggory), γνωστού μεγαλοαστού δικηγόρου και συζύγου της Ariane. Η Ariane, μετά από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα που της κουρέλιασε την αυτοπεποίθηση, έχει αποσυρθεί στο σπίτι μελετώντας για μια περιοδεία ρεσιτάλ που θα την επαναφέρει στο προσκήνιο. Αδράζοντας μια ευκαιρία, η Melanie καταφέρνει να προσληφθεί ως γκουβερνάντα του γιου των Fouchecourt γεγονός που της επιτρέπει να βάλει σ' εφαρμογή το σχέδιο εκδίκησής της.

 Ουσιαστικά λοιπόν πρόκειται καθαρά για μία ιστορία εκδίκησης, την οποία ο Γάλλος σκηνοθέτης μετουσιώνει σε ένα ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ. Το σενάριο βασίζεται σε μία έξυπνη ιδέα, δυστυχώς όμως οι αρκετές υπερβολές που συναντάμε στην πορεία αποτελούν και την αδύναμη στιγμή της ταινίας.

 Όλα ξεκινούν με μία άτυχη και άδικη στιγμή για τη μικρή μας πρωταγωνίστρια, τη 10χρονη Melanie. Η οποία έχει ταλέντο στο πιάνο όμως την κρίσιμη ώρα των εισαγωγικών εξετάσεων -για την οποία ετοιμαζόταν χρόνια- η απαράδεκτη συμπεριφορά της διάσημης πιανίστας Fouchecourt που βρίσκεται στην κριτική επιτροπή (δίνει αυτόγραφο σε μία θαυμάστρια που μπούκαρε στην αίθουσα όπου διαγωνιζόταν η νεαρή ηρωίδα) της στερεί την μεγάλη της ευκαιρία να πραγματοποιήσει τα όνειρά της, κάνοντας την να θέλει να σταματήσει το πιάνο δηλητηριάζοντας την αθώα παιδική ψυχή της.
 Αυτό ήταν. Η μικρή, διαλυμένη ψυχολογικά σκέφτεται πλέον μονάχα ένα πράγμα: πώς θα πάρει εκδίκηση!

 Και κάπου εδώ αρχίζουν οι υπερβολές του σεναρίου. Μετά από πάμπολλες και υπερβολικές συμπτώσεις η ενήλικη πλέον Μελανί μπαίνει στο σπίτι της πιανίστας - στόχου της Αριάν, αφού πρώτα δούλεψε για λίγο στο δικηγορικό γραφείο του μεγαλοδικηγόρου και συζύγου της, Ζαν και κέρδισε τη συμπάθεια του!
 Στο σπίτι των Φουσεκούρ η Μελανί προσλαμβάνεται για να προσέχει τον γιο τους. Στην πορεία όμως η εύθραυστη και ώριμη κα Φουσεκούρ θα αντιληφθεί το μουσικό ταλέντο της γοητευτικής και ντροπαλής Μελανί και θα της ζητήσει να γίνει η προσωπική της βοηθός, ξεφυλλίζοντας τις σελίδες απ' τις παρτιτούρες όταν θα παίζει πιάνο. Πολύ γρήγορα θα καταφέρει να κερδίσει τη συμπάθεια και την εμπιστοσύνη της, ενώ θα την κάνει να τη δει και ερωτικά.
 Και τότε η ηρωίδα μας θα προχωρήσει στο τελικό σχέδιο της εκδίκησης...

 Η 19χρονη Ντέμπορα Φρανσουά είναι πολύ καλή στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ξεδιπλώνοντας το αναμφισβήτητο ταλέντο της. Καλή η ερμηνεία και απ' την Κατρίν Φρο.

 Και ο Ντενί Ντερκούρ σκηνοθετεί συγκρατημένα μία ιστορία ταξικής εκδίκησης μαζί με τις ψυχολογικές διαστάσεις που παίρνει και αφορά στη σχέση των δύο πρωταγωνιστριών. Επιπλέον αντλεί μεγάλη δύναμη ως επαγγελματίας μουσικός και δημιουργεί την κατάλληλη (μουσική) όμορφη ατμόσφαιρα.

 Έχουμε δει παρόμοιες ταινίες με γυναίκες - τιμωρούς άγγελους, βουτηγμένες όμως στο αίμα. Ενώ ο Ντερκούρ προτιμάει να φτάσει στην τελική κατάρρευση του στόχου της πρωταγωνίστριας - εκδικήτριας δίχως σταγόνα αίματος. Αρκείται στο να παρουσιάσει σταδιακά και απολύτως προβλέψιμα την ψυχολογική διάλυση της Φουσεκούρ και παράλληλα τον «θρίαμβο» της Melanie.

 Βαθμολογία: 6/10