Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Kind Hearts and Coronets, Robert Hamer, 1949


 Με τον ελληνικό τίτλο «Ο 13ος κληρονόμος», το "Kind Hearts and Coronets" είναι μία ξέφρενη βρετανική μαύρη κωμωδία από τα στούντιο παραγωγής Ealing, σε σκηνοθεσία Robert Hamer, του 1949.


 Η υπόθεση της ταινίας:
 Ένας μακρινός και φτωχός συγγενής του Δούκα του Ντασκόιν σχεδιάζει να κληρονομήσει τον τίτλο, αλλά έρχεται ένατος στην διαδοχή. Πολύ απλά, πρέπει να σκοτώσει τους υπόλοιπους!

 Πρόκειται για μία από τις πρώτες ταινίες των Ealing Studios, τα οποία ανήκαν στη διάσημη -για την πρωτοτυπία της- ομώνυμη εταιρεία παραγωγής ταινιών και τηλεοπτικών προγραμμάτων κυρίως στις δεκαετίες των '40s και '50s, με έδρα το δυτικό Λονδίνο και έχουν αφήσει σημαντική παρακαταθήκη στην ιστορία του κινηματογράφου με αρκετές κλασικές ταινίες, όπως η παρουσιαζόμενη, το "Ladykillers" του 1955 (το αυθεντικό, πολύ πριν γυρίσουν το μέτριο remake οι Κόεν) κ.ά..

 Εδώ, παρακολουθούμε μία εκπληκτική κωμωδία,η οποία αν και έχει ως κύρια θεματική έναν κατά συρροή δολοφόνο, εντούτοις βγάζει πολύ γέλιο, κάτι που οφείλεται ως επί το πλείστον στον σπουδαίο, αν και μόλις στην τρίτη του κινηματογραφική παρουσία, Alec Guinness, ο οποίος υποδύεται με εξαιρετική δεινότητα και τους οκτώ κληρονόμους (μεταξύ των οποίων μια γυναίκα!), στηριζόμενος βέβαια και στο εξαιρετικό μοντάζ. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι ο Hamer δεν είχε κατά νου εξ αρχής να αναθέσει στον αναμφισβήτητα ταλαντούχο Guinness το εγχείρημα αυτό, απλώς ο ηθοποιός ξετρελάθηκε με το σενάριο και ζήτησε ο ίδιος να υποδυθεί όλους τους ρόλους των Ντασκόιν!

 Ο Dennis Price -λίγες ώρες πριν οδηγηθεί στην κρεμάλα- αφηγείται (γράφει γρήγορα τα απομνημονεύματά του) την ιστορία του άπληστου νεαρού Ντασκόιν, ο οποίος θα κάνει τα πάντα για να γίνει ο επόμενος Δούκας της οικογένειας αλλά και για να πάρει εκδίκηση για τον ίδιο και την μητέρα του (είχε κλεφτεί με τενόρο) που είναι τα δύο ανεπιθύμητα μέλη των Ντασκόιν. Κι όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε... να βγάλει από τη μέση τους κληρονόμους που «προηγούνται» αυτού, αφού αυτός είναι και ο πιο «ασφαλής» τρόπος για να τα καταφέρει. Δεν σκοπεύει όμως «απλώς» να τους δολοφονήσει, αλλά να τους προσφέρει ένα θάνατο ισάξιο του ονόματος και της κοινωνικής θέσης τους, τιμητικό, θεαματικό, «αξέχαστο»!

 Το σενάριο είναι πανέξυπνο και θα έλεγα ότι η σκηνοθεσία του Hamer δεν υστερεί. Τουναντίον, προσθέτει δυναμική στην ανάπτυξη της ιστορίας και δημιουργεί μία εξαιρετική σάτιρα περί την εδουαρδιανή βρετανική κοινωνία, που αναδύεται με χιούμορ, στυλ, κυνισμό και σνομπισμό. Αν στα παραπάνω προστεθεί το καταπληκτικό βρετανικό χιούμορ, το οποίο «στολίζει» εξόχως και άκρως κωμικά την ιστορία ενός κατά συρροήν δολοφόνου, ευθύς αμέσως έχουμε μία από τις καλύτερες αγγλικές ταινίες όλων των εποχών, που δικαίως έχει εξασφαλίσει τη θέση της στο top 100 του βρετανικού κινηματογράφου!

 Βαθμολογία: 8/10

1 σχόλιο: