Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Buena Vista Social Club, Wim Wenders, 1999




 Οι Buena Vista Social Club είναι μία διάσημη, θρυλική μπάντα από την Κούβα, η οποία έχει διαγράψει σημαντικό ρόλο στο χώρο της μουσικής. Από την ομώνυμη ταινία μάλιστα του Βιμ Βέντερς, το 1999, τα μέλη της απέκτησαν παγκόσμια φήμη, ενώ στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε την τιμή να τους φιλοξενήσουμε στην Αθήνα. Ο Γερμανός σκηνοθέτης, εδώ, δεν κάνει ένα φιλμ για τις μέρες και τα έργα της μπάντας, αλλά μέσα από τη μουσική ένα ταξίδι στην πολυπαθή Κούβα των περασμένων δεκαετιών.

 Η υπόθεση της ταινίας:
 Ηλικιωμένοι Kουβανέζοι μουσικοί, που έχουν αποσυρθεί, επιστρέφουν στο πάλκο για ν' αποδείξουν τη δύναμη και την ομορφιά της μουσικής τους σ' ένα εκπληκτικό, συναρπαστικό ντοκιμαντέρ. Μια ομάδα ξεχασμένων μουσικών της λατινικής τζαζ, γύρω στα 70 και 80 τους, που τα τελευταία χρόνια για να μπορέσουν να ζήσουν είχαν στραφεί σε διάφορες άλλες δουλειές (ακόμη και γυαλίζοντας παπούτσια), ο Κούντερ, μαζί με το γιο του Γιοακίμ, πήγε στα los barrios, τις ισπανόφωνες περιοχές της Κούβας, για να τους βρει και να τους επανενώσει. Στόχος του Βέντερς δεν είναι να παρουσιάσει κάποια σφαιρική εικόνα της κουβανέζικης μουσικής, αλλά να μας δώσει μία εικόνα από τμήμα της, μία εικόνα που γοητεύει και συναρπάζει το θεατή.

 Καταρχάς, να ξεκινήσουμε από τον τίτλο: Αναφέρεται βεβαίως στο όνομα της θρυλικής αυτής μπάντας, όμως προήλθε από το όνομα ενός «κοινωνικού», «αδελφικού» club, από αυτά που άνοιγαν κατά κόρον στην Αβάνα της Κούβας τη δεκαετία του 1940, όπως μαθαίνουμε σην ταινία και όπου σύχναζαν οι αφροκουβανοί, για να παίζουν χαρτιά, μουσική και να χορεύουν. Δεν αμείβονταν επαρκώς, κάθε άλλο, έβρισκαν όμως μέσω της μουσικής διέξοδο από τα πάμπολλα, κυρίως κοινωνικοπολιτικά προβλήματα της εποχής.

 Αυτή η κατάσταση διήρκεσε μέχρι και τα τέλη της επόμενης δεκαετίας, όταν και ανέλαβε ο ο νέος κυβερνήτης (μετά την επανάσταση του 1959), Lleo, ο οποίος όντας Χριστιανός και συντηρητικός, έκλεισε όλα αυτά τα κλαμπ.

 Ωστόσο οι μουσικοί του συγκεκριμένου club (Buena Vista), κατόρθωσαν να αναπτύξουν αυτό το είδος της παραδοσιακής κουβανέζικης μουσικής, με έντονα στοιχεία και επιρροές από το rock nroll αλλά και το pop.

 Ονόματα καλλιτεχνών (μουσικοί, πιανίστες, φωνητικά) όπως Ry Cooder, OrlandoCachaitoLopez, Eliades Ochoa, Juan de Marcos Gonzalez, ManuelPuntillitaLicea και Ibrahim Ferrer, Ruben Gonzalez και Compay Segundo παρελαύνουν στο φιλμ, ενώ ο Βιμ Βέντερς κινηματογράφησε ντοκουμενταρίστικα το live της μπάντας στο Carnegie Hall στη Νέα Υόρκη, όπου κλήθηκαν να παίξουν την παραδοσιακή μουσική τους, μετά από τη μεγάλη συναυλία στο Άμστερνταμ και ενώ πολλοί εξ αυτών βρίσκονταν σε ηλικία άνω των 80 ή και των 90 χρόνων!

 Αξίζει να αναφερθεί ότι τρία στελέχη, οι Ibrahim Ferrer, Ruben Gonzalez και Compay Segundo δε βρίσκονται πλέον στη ζωή, όμως οι υπόλοιποι γερόλυκοι (τα τέσσερα από τα βασικά ιδρυτικά μέλη), οι "Super abuelos" (σούπερ παππούδες) εξακολουθούν να κάνουν τουρνέ και να παρουσιάζουν τη σπουδαία μουσική τους σε συναυλίες ανά τον κόσμο, με την ονομασία, πλέον, Orquesta Buena Vista Social Club!

 Οι ίδιοι οι Κουβανέζοι λατρεύουν τους θρύλους Buena Vista, για τους οποίους συνηθίζουν να καυχιούνται: «Υπάρχουν χιλιάδες καλοί μουσικοί, αλλά μόνο οι Buena Vista κατάφεραν να βγάλουν την παράδοσή μας έξω από τα όρια της πατρίδας μας και να την διαδώσουν σε όλη την επικράτεια. Μόνο και μόνο για αυτό, είναι τεράστιοι!»

 Με πάνω από 10 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως, το ομώνυμο άλμπουμ των Buena Vista Social  Club βρίσκεται σήμερα στη λίστα με τους 500 πιο σημαντικούς δίσκους όλων των εποχών!

 Η ταινία του Βέντερς ήταν υποψήφια για Oscar, κέρδισε 18 άλλα βραβεία και είχε ακόμη 8 υποψηφιότητες.

 Βαθμολογία: 7/10

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

12 Angry Men, Sidney Lumet, 1957

 

 Μεταφορά από το άλλο blog, με την πολύ δυνατή ταινία του Sidney Lumet, 12 Angry Men:
 Η δίκη τελείωσε και οι ένορκοι συγκεντρώνονται για να βγάλουν την ετυμηγορία. Όλοι είναι έτοιμοι να καταδικάσουν τον κατηγορούμενο, εκτός από έναν, ο οποίος προσπαθεί να πείσει τους υπόλοιπους 11 ενόρκους ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα όσο φαίνονται. Έτσι αυτό που ξεκίνησε σαν μια κανονική δίκη καταλήγει μια αποκάλυψη των αδυναμιών, των προκαταλήψεων και των προβλημάτων του κάθε ενόρκου.
 Οι Martin Balsam, John Fiedler, Lee J. Cobb, E.G. Marshall, Jack Klugman, Ed Binns, Jack Warden, Henry Fonda, Joseph Sweeney, Ed Begley, George Voskovec, Robert Webber είναι οι 12 ένορκοι που αποσύρονται για να βγάλουν "ένοχο" ή "αθώο" έναν 18χρονο που δικάστηκε για το φόνο του πατέρα του.
Φυσικά, ο Χένρι Φόντα ξεχωρίζει στο ρόλο του "αποστάτη" που ενάντια στους υπόλοιπους 11 πιστεύει ότι ο κατηγορούμενος είναι αθώος. Και η ενέργεια του Φόντα είναι και ο λόγος που... υπάρχει ταινία!
Αυτό που ζητάει ο Φόντα από τους συναδέλφους του είναι να υπερασπιστούν μονάχα το δικαίωμα που έχει ο ίδιος αλλά και ο κατηγορούμενος στο να αμφιβάλλει. Να επανεξετάσουν προσεκτικά τα γεγονότα και να δουν τα τις αντιφάσεις και τα κενά που δεν τονίστηκαν στο δικαστήριο.
Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, θα βγουν στη φόρα ενδότερα μυστικά του κάθε ενός ενόρκου, ενώ οι ίδιοι θα τεθούν αντιμέτωποι με τις προσωπικές τους φοβίες ανησυχίες, αλλά και απωθημένα.

 Πρόκειται για την καλύτερη ταινία του Σίντνεϊ Λιούμετ (μαζί με την "Ετυμηγορία") βασισμένη στο θεατρικό έργο του Reginald Rose. Και επίσης πρόκειται για ένα σπουδαίο δικαστικό δράμα, μέσα στις σπουδαιότερες Αμερικάνικες όλων των εποχών, που διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου μέσα στο δωμάτιο των ενόρκων, σε ασπρόμαυρο φόντο, αλλά δε χάνει σπίθα έντασης, αγωνίας και ενδιαφέροντος, στέκεται πολύ καλύτερα από πολλές περιπέτειες -εξωτερικών χώρων- μαζί και αποσπά εξαιρετικές ερμηνείες που περιτυλίγονται από μία δυναμική σκηνοθεσία.

"Οι 12 Ένορκοι" ήταν υποψήφιοι για 3 Όσκαρ (Καλύτερης ταινίας, Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου).
Η ταινία κέρδισε 6 βραβεία σε διάφορους διαγωνισμούς ενώ είχε και άλλες 12 υποψηφιότητες.

"Οι 12 ένορκοι" θα μπορούσαν να ενταχθούν σε μία "λίστα" με τις 50 καλύτερες αμερικανικές ταινίες ever.

Βαθμολογία: 9/10