Ίσως η καλύτερη στιγμή του αξιόλογου Έλληνα σκηνοθέτη Νίκου Περάκη. Μία ωραία κωμωδία και πολύ εύστοχη σάτιρα, που παραμένει «φρέσκια» απευθυνόμενη ακόμη και στο σήμερα, 24 ολόκληρα χρόνια αφού γυρίστηκε η ταινία. Παίζουν: Γιώργος Κιμούλης, Γιώργος Κοτανίδης, Άλκης Παναγιωτίδης, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Παύλος Κοντογιαννίδης, Δημήτρης Πουλικάκος, Βάνα Μπάρμπα, Άννα Μακράκη, Γιώργος Νινιός κ.ά.
Η υπόθεση της ταινίας:
Την ημέρα του τελικού του Παγκόσμιου Κυπέλλου, στην οποία θα παίξει η Εθνική Ελλάδας, ο Μιχάλης Καραμάνος(Γιώργος Κιμούλης), ένας εργαζόμενος του ΟΤΕ, συνδέει τον υπολογιστή του διευθυντή του με έναν εκρηκτικό μηχανισμό. Απειλεί ότι θα ανατινάξει το κτίριο αν δεν του επιτρέψουν να εμφανισθεί στην τηλεόραση πριν από τη μετάδοση του ποδοσφαιρικού αγώνα για να καταγγείλει όλα εκείνα τα στραβά που καταπιέζουν τον Έλληνα πολίτη. Στην προσπάθεια τους να ματαιώσουν τα σχέδια του, συγκεντρώνουν τους παλιούς στρατιώτες του, αναζητώντας κάποια ενοχοποιητικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι συμμετέχουν στην τρομοκρατική οργάνωση Σ.Π (Συνταγματική Πάλη), μέλος της οποίας δηλώνει ο Καραμάνος. Τα πάντα περνούν από την πυρά της σάτιρας, αποκαλύπτοντας τη σύγχρονη κοινωνική κρίση και σύγκρουση των ιδεολογιών.
Ο Νίκος Περάκης με το «Μπόμπα και Παγκανίνι» (1974) μας συστήνει την κωμική φλέβα του. Στα 1978-1979 αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση στο «Ταμπούρλο» (Die Blechtrommel) του Φόλκερ Σλέντορφ, με τον οποίο θα ξανασυνεργαστεί στον «Ταξιδιώτη» (Homo Faber, 1991).
Ο Γερμανός σκηνοθέτης θα τον βοηθήσει στην επόμενη σκηνοθετική του απόπειρα, τη διεθνή παραγωγή «Ιδού η Μήλος, ιδού και το πήδημα» (Milo-Milo, 1979), η οποία όμως διακρίνεται μόνο για... το κρυόκωλο χιούμορ της.
Ωστόσο λίγο αργότερα έρχεται και η πρώτη αμιγώς (σοβαρή) ελληνική σάτιρα, με το «Άρπα Colla», το 1982.
Για να φτάσουμε σιγά σιγά στο «Βίος και Πολιτεία». Της οποίας η σάτιρα έχει στόχο... ποιο άλλο; Το ελληνικό κράτος, που (από τότε) είναι μπουρδέλο, μπάχαλο, υπό διάλυση!
Και ο Περάκης δε χάνει την ευκαιρία να ρίξει μία σοβαρού ύφους σατιρική ματιά σε κάθε πτυχή αυτού του υπό παράλυση κρατικού συστήματος. Από τα κόμματα και τους πολιτικούς, μέχρι τη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών και την αστυνομία, τους επιχειρηματίες και την τηλεόραση!
Ο φαινομενικά ή και πραγματικά αληθινός και σίγουρα αστείος κόσμος του Νίκου Περάκη ξεδιπλώνεται εδώ, παραστατικά και πειστικά, με ακρίβεια και σαφήνεια. Και βέβαια αναδεικνύεται έξοχα από το πολύ δυνατό σενάριο (δια χειρός, επίσης, Περάκη), ατού του οποίου αποτελούν οι εξαιρετικές ατάκες, που εκτοξεύονται πολύ εύστοχα και δυναμικά από το σπουδαίο cast, όπως ακριβώς εκτοξεύει τα βέλη της σάτιράς του ο έμπειρος Έλληνας σκηνοθέτης!
Ο οποίος (Νίκος Περάκης), θέλει εν τέλει να (μας) επιστήσει την προσοχή, σα να λέει «να η νέα χούντα, μία πολιτική ηγεσία, η οποία επιβάλλεται εμμέσως στους πολίτες, τους ελέγχει και τους λογοκρίνει», με αφορμή τη μεγάλη ανάγκη του «αγανακτισμένου» πρωταγωνιστή να βγει ζωντανά στην τηλεόραση, για να μπορέσει επιτέλους να ακουστεί...
Το «Βίος και Πολιτεία» είναι πιθανώς το καλύτερο ελληνικό σατιρικό φιλμ που γυρίστηκε ποτέ, ενώ και γενικότερα πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες στιγμές του εγχώριου κινηματογράφου.
Και μπορεί να έγινε πολύς λόγος για κωμωδία, σάτιρα, γέλιο, τρομερές ατάκες, αλλά τα μηνύματα που περνάει αυτή η ταινία κάθε άλλο παρά αστεία είναι...
Βαθμολογία: 7/10
...πάτε καλά ρε; Η καλύτερη; Τότε η "Λούφα" τί είναι; Εκτός συναγωνισμού;
ΑπάντησηΔιαγραφή(...την ξεχάσατε και ως αναφορά...)