Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Kill Bill Volume 1 & Vol. 2, Quentin Tarantino, 2003, 2004


Ακόμη μία μεταφορά από το άλλο μπλογκ, με τα Kill Bill του Tarantino:

 


Πρόκειται για την πασίγνωστη και πολυσυζητημένη ιστορία εκδίκησης του Quentin Tarantino, ενός εκ των σημαντικοτέρων σκηνοθετών της γεννιάς του.
Μία ιστορία εκδίκησης λοιπόν, βουτηγμένη στο αίμα και αποτελούμενη από δύο μέρη, που γυρίστηκαν ως ξεχωριστές ταινίες σε διάστημα ενός έτους, το δεύτερο σαν συνέχεια του πρώτου. Η αλήθεια όμως είναι ότι αποτελούν ξεκάθαρα μία ταινία που τη βλέπεις στο σινεμά σε δύο μέρη με διάλειμμα ανάμεσα. Και δεν γίνεται να αναφερθούμε ξεχωριστά, κρίνοντάς τες σαν δύο διαφορετικά φιλμ.
 Πρόκειται σαφέστατα για μία ταινία, χωρισμένη σε δύο μέρη, που οι δυο ιστορίες αλληλοσυνδέονται και αλληλοσυμπληρώνονται για να αποτελέσουν εν τέλει μία όμορφη, συναρπαστική, κλασική στο ύφος του Ταραντίνο ταινία, "μπασταρδεμένη", αφού για μία ακόμη φορά ο τρελός αυτός τύπος ανακατεύει πάμπολλα είδη ταινιών, αναφέρεται σε ένα σωρό σκηνοθέτες, αποδίσει φόρο τιμής σε συναδέλφους του σκηνοθέτες, αλλά και μουσικούς, οι οποίοι τον σημάδεψαν. Εν τέλει θα έλεγα ότι δημιουργεί επιτέλους μία ταινία για τον ίδιο τον Κουέντιν Ταραντίο. Μια ταινία που ο σκηνοθέτης ονειρευόταν να κάνει εδώ και πολλά χρόνια.


Αλλά ας ξεκινήσουμε απ' το πρώτο μέρος της ταινίας:
Ένα άνευ προηγουμένου φονικό μόλις έλαβε χώρα σε μία μικρή εκκλησία στο Ελ Πάσο του Τέξας. Δολοφονήθηκαν άγρια όσοι παρευρίσκονταν στο γάμο που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, από μια ομάδα επαγγελματιών δολοφόνων. Στόχος κυρίως ήταν η έγκυος νύφη που αποφάσισε δίχως τη συγκατάθεση του αφεντικού και πρώην αγαπημένου της να αποσυρθεί από το οργανωμένο έγκλημα, καθώς και εκείνη υπήρξε στο πρόσφατο παρελθόν μια αδίστακτη φονική μηχανή. Η ανελέητη επίθεση των πρώην συναδέλφων της και η σφαίρα που της φύτεψε στο κεφάλι το πρώην αφεντικό της, ο Bill, παραδόξως δεν καταφέρνουν να τη σκοτώσουν. Πέφτει σε κώμα για τέσσερα χρόνια και όταν καταφέρνει να επανέλθει, έρχεται σε επαφή με την οδυνηρή πραγματικότητα της απώλειας του μωρού που είχε στη κοιλιά της αλλά και της ζωής που έχει πλέον χάσει οριστικά. Με το ένστικτο του γεννημένου φονιά να μη την έχει εγκαταλείψει όμως, η "Νύφη" θα αναζητήσει εκείνους που την έφεραν σε αυτή την κατάσταση με μοναδικό στόχο να εκδικηθεί" πρώτα όλους τους υπόλοιπους και φυσικά τον Bill".

Με την 4η μόλις ταινία που σκηνοθετεί (παλαιότερα είχε απλά γράψει τα σενάρια κάποιων ταινιών), ο Ταραντίνο πραγματοποιεί το παιδικό του όνειρο -όπως ο ίδιος εξομολογείται-, κάνοντας μια ταινία που περιέχει... τα πάντα: Πολεμικές τέχνες, μαφία, καράτε, ιαπωνικά manga, kung-fu, σπαγγέτι γουέστερν, b-movies, με περιτύλιγμα έναν ασταμάτητο βομβαρδισμό στυλιζαρισμένης δράσης, υπέροχες εικόνες, κοφτερές ατάκες, δυνατούς διαλόγους, καλές ερμηνείες, ενδιαφέρουσα αφήγηση και ένα φανταστικό soundrack.

Το σενάριο είναι πολύ "λίγο" και ίσως αποτελεί μειονέκτημα, αν και δε νομίζω να σκοτίζεται ιδιαίτερα ο σκηνοθέτης, που μάλλον εσκεμμένα ξεφεύγει απ' τη μεγάλη δύναμη που αντλούσε απ' το έξοχο σενάριο του "Reservoir Dogs" ή του "Pulp Fiction".
Εδώ δίνει βάση στο βασικό θέμα του Kill Bill, το μίσος και την εκδίκηση. Επιδιώκει να κάνει ένα b-movie, όπως ακριβώς το θέλει αυτός, απ' το να παραδοθεί σε πιθανούς "όρους" κινηματογράφησης.



Υπόθεση Kill Bill vol.2:
Τα μισά από τα μέλη της ομάδας των φονικών ερπετών είναι ήδη νεκρά από τα ορκισμένα για εκδίκηση χέρια της "Νύφης". Το λουτρό αίματος που έχει προηγηθεί προοιωνίζει το τέλος και των εναπομεινάντων μελών με τελικό στόχο φυσικά τον Bill. Στη πορεία μας όμως για τη τελική μάχη, θα δοθούν απαντήσεις και θα λυθούν απορίες που μας είχαν γεννηθεί εν μέσω σφαγών, οργής και μίσους. Τι ήταν άραγε αυτό που οδήγησε την άλλοτε "Black Mamba" να εγκαταλείψει την λαμπρή αιματοβαμμένη καριέρα της και το αφεντικό-εραστή της Bill; Ποια η σχέση των δυο τους; Τι απέγινε το αγέννητο παιδί της; Το παρελθόν και τα μυστικά που κρύβουν τα άτομα που εμπλέκονται στη σφαγή στο Ελ Πάσο του Τέξας πριν τέσσερα περίπου χρόνια βγαίνουν στο προσκήνιο στη πορεία της "Νύφης" προς τη λύτρωση". 




Το δεύτερο μέρος λοιπόν, που ολοκληρώνει την ταινία διαφέρει απ' το πρώτο ως προς τους έντονους ρυθμούς και την ασταμάτητη δράση. Είναι πιο cool, ενώ και οι ρυθμοί είναι πολύ πιο χαλαροί.
Έρχεται όμως με το ξεκίνημα να δώσει εξηγήσεις στους θεατές του πρώτου μέρους, όταν το Kill Bill vol. 1 έμοιαζε να μην πάταγε στέρεα σε κάποιο σενάριο και τα κενά να είναι πάρα πολλά.
'Οχι πια, δείχνει να φωνάζει ο Ταραντίνο, ο οποίος έχοντας ήδη προειδοποιήσει στο τέλος του Kill Bill vol. 1, βάζει τα πράγματα σε μια σειρά και καθιστά απολύτως κατανοητή πλέον την ιστορία.
Ακόμη, κάνει μια στροφή όσον αφορά στην ανεξέλεγκτη βία του πρώτου μέρους, παρουσιάζοντας μία εντελώς διαφορετική Uma Thurman, η οποία μοιάζοντας ευάλωτη, να έχει χάσει τη δυναμική και την αποφασιστικότητά της, δείχνει να μην μπορεί να ξεχωρίσει για ποιον λόγο πρέπει να ολοκληρώσει το σχέδιο εκδίκησή της.

Σε κάθε περίπτωση υστερεί συγκριτικά με το πρώτο μέρος, το οποίο υπερέχει οπτικά και ηχιτικά σε μεγάλο βαθμό. Εκπληκτική παρόλα αυτά είναι η σεκάνς μονομαχίας ανάμεσα στην Uma Thurman και την Daryl Hannah, ενώ αντίθετα μάλλον απογοητεύει η τελική μονομαχία της "Νύφης" με τον Bill, για την οποία άλλα θα περίμενε ο θεατής με όσα βλέπει μέχρι εκείνο το σημείο...

Σύνοψη:

Συνολικά λοιπόν, αφού όπως είπαμε πρόκειται για μία ταινία, το Kill Bill ξεχωρίζει για το άψογο στυλ του, για τη σκηνοθεσία του Ταραντίνο, το χαβαλέ που κάνει ο σκηνοθέτης, για τις αναφορές στην Κίνα και την Ιαπωνία μέσω των πολεμικών μαχών, του anime και των κόμικς manga, για το εκπληκτικό soundrack, τις σινεφιλικές αναφορές και τον φόρο τιμής που αποτίνει ο Κουέντιν σε διάφορα δικά του (και δικά μας) αγαπημένα κινηματογραφικά είδη.
Και τα δύο μαζί αποτελούν μια σπουδαία κινηματογραφική σύνθεση και οπωσδήποτε το Kill Bill ανήκει στις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας που διανύουμε και που σε λίγο οδεύει προς το τέλος της.

Κατά την προσωπική μου άποψη, τα Pulp Fiction και Reservoir Dogs είναι δύο φιλμ με τα οποία από νωρίς, ο Κουέντιν Ταραντίνο υπέγραψε την κορυφή της κινηματογράφησής του.
Πολύ απλά ταινία σαν το Reservoir Dogs δε νομίζω ότι ξαναγίνεται!
Ως εκτούτου, το Kill Bill δεν συγκρίνεται με αυτά, αλλά αποτελεί μία διαφορετική πρόταση που ξεχωρίζει για το υπέροχο στυλ της, τη σκηνοθεσία, τις ερμηνείες, τον "εκδικητικό άγγελο", Uma Thurman, τις διάχυτες σινεφιλικές αναφορές και το μοναδικό soundrack.

Βαθμολογία: 6,5/10

23 σχόλια:

  1. πέρασα απλά για να προσκυνήσω το μεγαλείο του άνθρωπο που με έκανε να αγαπήσω το cinema!

    η μονομαχία με τον bill δεν ήταν σίγουρα αυτό που περιμέναμε...ήταν ακόμα καλύτερη!

    μπορεί με τα pulp και reservoir να κατάφερε να υπογράψει την κορυφή της κινηματογράφησης του...με τους basterds όμως...κατάφερε να την ξεπεράσει και αυτήν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άλντο,μόλις παρέθεσες ένα τρίπτυχο ακραίων όσο δεν παίρνει τσιτάτων που αποθεώνουν την υπερβολή!!!!!

    Πολύ καλή, για μένα, αλλά τους Σκύλους και το Παλπ δεν τα φτάνει ούτε του Αγίου Βαρθολομαίου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. για σένα μπορεί να μην τα φτάνει...αλλα για το cinema του q...οι basterds είναι η κορυφή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. It.aldo raine οχι μονο υπερβολικος...
    εσυ το γαμησες τελειως!!

    η τελικη μονομαχια μοιαζει ρε συ να ειναι τελειως προχειρογραμμενη.
    Οσο για τη συγκριση με Reservoir Dogs, Pupl Fiction, και μονο που γινεται, ειναι αστοχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. fauntleroy ειναι υπερβολικος ο φιλος μας, αλλα ενταξει, ειναι μεγαλος φαν του Ταραντινο οποτε ας προσπαθησουμε να τον δικαιολογησουμε...

    Οι δυο ταινιες αυτες και ειδικα το Reservoir Dogs ειναι τεραστια αριστουργηματα και δεν εχουν την παραμικρη σχεση με την μετεπειτα φιλμογραφια του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. προχειρογραμμένη?? από τις 2-3 καλύτερες στιγμές του ταραντινικου cinema!

    καλά ναι είμαι υπερβολικός...εγώ και το 90% των fans που το θεωρούμε την καλύτερη του.
    άστοχη σίγουρα γιατί και οι 2 ταινίες ούτε καν πλησιάζουν το μεγαλείο των basterds!

    δεν πειράζει...ξανά δείτε τις ταινίες του και θα καταλάβετε την διαφορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. - “Εν τέλει θα έλεγα ότι δημιουργεί επιτέλους μία ταινία για τον ίδιο τον Κουέντιν Ταραντίο” Ακριβώς αυτό. Όλα τα άλλα πιστεύω ότι έχουν λίγη σημασία.
    - Πάντως πιστεύω ότι το σενάριο είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κοιτάξουμε σε αυτήν την ταινία. Ότι είναι αδύναμο, συμφωνώ μαζί σου.
    - Το πρώτο μέρος μπορεί να είχε πιο πολλή δράση αλλά το δεύτερο θεωρώ ότι ήταν πιο ολοκληρωμένο και πιο μεστό όπου έδωσε περισσότερη βάση στην δραματουργία της υπόθεσης. Πάντως η τελική αναμέτρηση εμένα μου άρεσε πολύ διότι ήταν κάτι το διαφορετικό από όλες τις προηγούμενες μάχες της “Νύφης”.

    Τώρα όσον αφορά για τις καλύτερες ταινίες του Ταραντίνο θα συμφωνήσω με τον Mike και τον Faunt. Η αγαπημένη μου είναι το αξεπέραστο αριστούργημα “Reservoir Dogs” και ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής το “Pulp Fiction” (4,5: Πολύ καλή +). Που το είδες αυτό ρε lt.aldo ότι το 90% των fans προτιμούν το “Inglourious Basterds”. Πρώτη φορά το ακούω αυτό. Για μένα ήταν μια καλή ταινία που όμως έχει αρκετά ελαττώματα.

    Kill Bill: Vol. 1 – 3,5: Καλή (+)
    Kill Bill: Vol. 2 – 3,5: Καλή (+)

    0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΕΝΑ ΖΕΣΤΟ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ.
    ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ.ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. argiri για το Reservoir Dogs δεν θα βαρεθω να λεω οτι ειναι πολυ μεγαλη, αριστουργηματικη ταινια. Οι "Basterds" με την δηθεν ανορθογραφια εχουν πολλα ελαττωματα οπως λες.
    Οπως ελαττωματα εχει και το Kill Bill. Σκεψου οτι ακομη δεν αναφερθηκε τιποτα για την μετριοτατη ερμηνεια της Θερμαν και για τις "κλεψιες" του Ταραντινο.
    Μεγαλος σκηνοθετης αλλα εξισου μεγαλος κλεφτης..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ νασαι καλα, καλη εβδομαδα ευχομαι και σε σενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μπα, εγώ συμφωνώ με τον Άλντο πως η κορυφή του είναι οι Μπάστερδοι και πολύ κοντά τους το Kill Bill. Σπουδαίο σινεμά κι άσε να λένε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πανο εδω διαφωνουμε, καθως το Reservoir Dogs το ειχα λατρεψει αλλα και αντικειμενικα το θεωρω ως την καλυτερη ταινια του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πριν αρχισω να σχολιαζω τις ταινιες θα ηθελα να πω πως δεν ειμαι θαυμαστης του Tarantino.
    Kill Bill Vol.1:
    Ενα hard-core λουτρο βιας, με σκηνες ακρως στυλιζαρισμενες σκηνοθετικα, αλλα και βαρετες που λειτουργουν για το ωμο θεαμα και μονο.Η χειροτερη ερμηνεια της Uma Thurman.Κακογουστο μαυρο χιουμορ και αποθεωσης της βιας για τη βια.Ισως να απογοητευσει τους παραδοσιακους φαν του Tarantino.Φορος τιμης στις ασιατικες ταινιες πολεμικων τεχνων, το ιαπωνικο μανγκα και αλλα παρομοια ειδη.Ολα αυτα ειναι κουραστικα.Αδικαιολογητο οτι ενα τοσο ισχνο σεναριο βγαινει σε δυο μερη.

    1:Μετριοτατη

    Kill Bill Vol.2:
    Ακομα χειροτερο απο το προηγουμενο.Συγκροτουμενο κυριως απο βαρετες σκηνες διαλογων και επαναλαμβανομενες αναφορες στο σπαγκετι γουεστερν και στις ασιατικες ταινιες πολεμικων τεχνων.Παρα την προσπαθεια του Tarantino οι χαρακτηρες του παραμενουν χωρις ανθρωπινη υποσταση.Σαν μηχανες που σκοτωνουν.Εκθαμβωτικο σκηνοθετικα.

    0,5:Κακη +

    0:Κακη/ 1:Μετριοτατη/ 2:Απλως ενδιαφερουσα/ 3:Καλη/ 4:Πολυ καλη/ 5:Αριστουργημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανωνυμε, εγω ειμαι φαν του Ταραντινο, αλλα μονο οσον αφορα τα "Reservoir Dogs" και "Pulp Fiction"!

    Στα Kill Bill συμφωνω για το βια για τη βια, την χαλια ερμηνεια της Thurman και τα δυο μερη της ταινιας (μεγαλη διαρκεια).

    Ομως αξιζει για τη σκηνοθεσια και τις παμπολλες αναφορες στα διαφορα κινηματογραφικα ειδη και σε ορισμενους συναδελφους του, σκηνοθετες..

    Ειναι η ταινια που ο Ταραντινο ηθελε να κανει καιρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Απο Tarantino μου αρεσει μονο το "Reservoir Dogs" (4:Πολυ καλη).Το "Pulp Fiction" (1:Μετριοτατη) με κουρασε με τη φλυαρια του.

    Χαιρομαι που συμφωνεις.

    Οντως, η σκηνοθεσια ειναι εκθαμπωτικη.Αλλα, αυτες οι αναφορες με κουρασαν γιατι επαναλαμβανονταν συνεχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ολες οι ταινιες του Tarantino που εχω δει:
    1.Reservoir Dogs (4,5:Πολυ καλη + η 9,5/10)
    2.Pulp Fiction (2:Απλως ενδιαφερουσα η 5/10)
    3.Kill Bill Vol.1 (1:Μετριοτατη η 3/10)
    4.Inglorious Basterds (1:Μετριοτατη η 3/10)
    5.Kill Bill Vol.2 (0,5:Κακη + η 2/10)
    6.Jackie Brown (0:Κακη η 0/10)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ενταξει, εδω διαφωνουμε πολυ με το Pulp Fiction, οπως και με το Jackie Brown. Μα 0; Δεν ηταν τιποτα σπουδαιο, αλλα τη βαση την πιανει ανετα..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Το Pulp Fiction είναι ταινιάρα απίστευτη. Αλλά ως εκεί πήγε ο Ταραντίνος (και τα προηγούμενα εννοείται). Απο εκεί και μετά ... Χάος ! Kill Bill 1 & 2 απλώς συμπαθητικά, και μετά ... η κατρακύλα δεν έχει τελειωμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ναι, ετσι ειναι δυστυχως. Δυο μεγαλα αριστουργηματα και μετα...
    Κριμα, γιατι ειχε/εχει μεγαλες δυνατοτητες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ενταξει, ισως αδικησα λιγουλακι το Jackie Brown, αλλα δε μου αρεσε.Τελος παντων.Ας ξανακανω τη λιστα:
    1.Reservoir Dogs (4.5/5)
    2.Pulp Fiction (2.5/5)
    3.Jackie Brown (1.5/5)
    4.Kill Bill Vol.2 (1/5)
    5.Kill Bill Vol.1 (1/5)
    6.Inglorious Basterds (0.5/5)
    7.Death Proof (0/5)

    Εσυ ποσες εχεις δει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ολες τις εχω δει, αλλα δεν με ενθουσιασε καμια αλλη πλην των δυο που εχω αναφερει. Καλες και οι δυο ταινιες δικης του παραγωγης, που σιγουρα εβαλε το χερακι του ΚΑΙ στη σκηνοθεσια: "From Dusk Till Dawn", "Killing Zoe", αλλα και η κωμωδια "Four Rooms" (4 ιστοριες, οπου εχει σκηνοθετησει τη μια εξ αυτων).
    Αν δεν τις εχεις δει στις προτεινω ανεπιφυλακτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. "Αν δεν τις εχεις δει στις προτεινω ανεπιφυλακτα."

    Οχι, δεν τις εχω δει.Ουτε σκοπευα, αλλα αφου μου τις προτεινεις εσυ φανταζομαι οτι θα ειναι πολυ καλες:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αξιζουν πραγματικα φιλε.
    Νασαι καλα, η εκτιμηση ειναι αμοιβαια σε ολη αυτη την μεγαλη ομαδα μεταξυ μας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή